ครืดดดด! เสียงมือถือสั่นดัง ในขณะที่วิกกี้กำลังนั่งเหม่อคิดถึงคนที่พึ่งออกจากห้องไป แต่พอเห็นรายชื่อของคนที่โทรเข้ามาตอนนี้ ริมฝีปากบางก็คลี่ยิ้ม รีบใช้นิ้วสไลด์หน้าจอมือถือกดรับทันที
“ว่าไงคะ นางแบบดัง” วิกกี้ทักทายปลายสายด้วยน้ำเสียงกระดี๊กระด๊าแฝงไปด้วยความดีใจที่เพื่อนสาวของสนิทโทรมาหา เหมือนกับรู้ว่าเธอกำลังต้องการใครสักคนอยู่พอดี
(ยัยกี้ลงมาข้างล่างเร็ว มาช่วยฉันแบกของขึ้นไปห้องแกที)
“กรี๊ดดดด! แกกลับตั้งแต่เมื่อไหร่ยัยโมนา งื้อ~ คิดถึง”
(คิดถึงก็รีบลงมาค่ะสาว)
“โอเคๆ รอแป๊บ ฉันจะรีบลงไปเลย” วิกกี้กดวางสายเพื่อนสาวคนสนิท เธอรีบออกจากห้อง วิ่งลงบันไดไปชั้นล่างของคอนโด พอวิกกี้เห็นโมนายืนสวยๆ อยู่ข้างรถ เธอก็ส่งเสียงทักทายไปก่อนทันที
“ยัยโมนา คิดถึงงงง” วิกกี้วิ่งไปกอดรัดโมนาไว้แน่น ก็หลังจากงานแต่งพริกหวาน โมนาก็เดินทางไปทำงานที่ประเทศฝรั่งเศส
“คิดถึงแกเหมือนกัน” โมนาโอบกอดวิก
