“ตาเฒ่าตัณหากลับเลือกชุดนอนมาแต่ละชุด โป๊ๆทั้งนั้นเลย บ้าที่สุด” มาลาณีส่องกระจกมองตัวเองแล้วทำหน้ายุ่ง
เสียงเคาะประตูทำให้เด็กสาวสะดุ้ง เธอคิดว่าต้องเป็นพ่อเลี้ยงแน่ๆ แต่ถ้าเป็นเขา ทำไมถึงเคาะประตูล่ะ เด็กสาวครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินไปที่ประตูแล้วเปิดแง้มออกเล็กน้อย
“พ่อเลี้ยงให้มาบอกว่าคืนนี้จะไม่มานอนด้วย ให้คุณหอมนอนหลับพักผ่อนได้เลยนะคะ ไม่ต้องรอ แล้วพรุ่งนี้พ่อเลี้ยงสั่งว่าให้ลงไปรับประทานอาหารเช้าตอนเจ็ดโมงนะคะ” มาลาณีกล่าวขอบคุณแม่บ้านคนเดิม ก่อนจะปิดประตูลงกลอนแล้วเดินไปนั่งบนเตียงกว้าง
“บ้า! ใครเขาจะรอตาเฒ่าตัณหาหลับอย่างคุณกัน อีตาพ่อเลี้ยงเสือบ้ากาม”
มาลาณีเอนกายลงนอนด้วยความสบายใจ เด็กสาวหลับตาลง ระบายลมหายใจออกมาเบาๆ อย่างน้อยเธอคืนนี้เธอก็ยังรู้สึกว่าตัวเองมีค่าในความเป็นคนอยู่บ้าง ไม่ใช่เป็นเพียงสินค้าที่ถูกซื้อมาเพื่อสนองตัณหาราคะของตาเฒ่าตัณหากลับ
เมื่อไม่อยา
