เมื่อก่อนเธออาจจะรักเขาหมดใจ เข้าขั้นคลั่งไคล้เลยด้วยซ้ำ แต่วันนี้ เธอรักตัวเองมากกว่า ทว่าเธอก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าอีกส่วนของหัวใจก็ยังคงไม่ลืมเขา แต่ถ้าให้กลับไปคืนดี ไปอยู่ในสถานะเดิม ในตอนนี้...เธอคงไม่ไป
“มุก...” เหมือนมีความหวัง แต่ก็ราวกับสิ้นหวัง เพราะพ่อกวีคงไม่ยอมง่าย ๆ
“มุกอยากกลับบ้านแล้วค่ะ” ไข่มุกดึงมือกลับมา เธอขยับนั่งตัวตรงมองไปข้างหน้า
เธอยังรักเขา แต่เธอรักตัวเองมากกว่า แต่คนที่รักเธอมากกว่าที่เธอรักตัวเองคือคุณพ่อคุณแม่ ดังนั้น ถ้าเขาคิดจะขอโอกาสจากเธอ เขาก็ควรเริ่มที่การขอโอกาสจากคุณพ่อคุณแม่ของเธอ
“ได้ครับ พี่จะทำตามที่น้องมุกบอกทุกอย่าง พรุ่งนี้พี่จะเข้าไปคุยกับคุณพ่อของน้องมุกเอง”
“ดีค่ะ” ไข่มุกยิ้มอ่อนบาง
“แต่มีเรื่องหนึ่งที่พี่อยากขอน้องมุก เรื่องนี้คงไม่จำเป็นต้องขออนุญาตคุณพ่อของน้องมุกก่อนมั้งครับ”
“เรื่องอะไรคะ”
ภากรกระแอมกระไอก่อนจะบอกน้องไปว่า
“น้องม
