หล่อนเดินขาสั่นมาหยุดที่รถคันงาม โดยที่เจ้าของรถกำลังยืนกอดอกอิงสะโพกกับตัวถังรถเอาไว้ และมองมาที่หล่อน เท้าของหล่อนราวกับถูกตอกด้วยตะปูแหลมเอาไว้กับพื้นดิน มันหยุดขยับ และยืนนิ่งงัน ดวงตาของหล่อนเบิกกว้างจ้องมองเขาราวกับคนเสียสติ
เขาแค่นยิ้มน้อยๆ ขณะก้าวเดินด้วยท่วงท่าสง่างามตรงเข้ามาหาหล่อน หัวใจของหล่อนเต้นแรงระรัว เมื่อร่างสูงใหญ่มาหยุดตรงหน้าแสนใกล้ชิด กลิ่นหอมอ่อนๆ จากเนื้อตัวทรงพลังทำให้ร่างสาวรุ่มร้อน และฉากรักดุเดือดเมื่อคืนผุดขึ้นมาในสมองอีกครั้ง แก้มนวลแดงระเรื่อราวกับถูกไฟลน หล่อนรีบถอยหลังหนีทันที
“เธอมาช้า”
“เอ่อ...”
คนตัวโตโน้มศีรษะลงมาหา จ้องมองดวงหน้าที่แดงก่ำของหล่อนด้วยรอยยิ้มพึงพอใจ
“กำลังคิดถึงเรื่องเมื่อคืนอยู่หรือ”
“ปละ... เปล่านะคะ”
เขาหัวเราะเบาๆ ใบหน้าหล่อเหลายิ่งหล่อจัดมากขึ้น
“หว้า... แบบนี้ฉันก็คิดอยู่คนเดียวน่ะสิ”
หล่อนเบิกตากว้างตกใจ
“พี่ชาย... ว่
