“ ทำไม คุณอยากเจอผมหรอ ”
น้ำเสียงในสายยังคงฟังดูปกติแต่แปลกที่ฉันกลับเริ่มใจคอไม่ดี
ไม่ๆๆคะนิ้งแกตั้งสติหน่อยสิอย่าพึ่งตีโพยตีพายไป
“ เอ่อ…… ”
“ ถ้าอยากเจอผมก็หันหลังมาสิ ”
ฉันค่อยๆหันกลับไปมองด้านหลัง แววตาที่เจือไปด้วยรอยยิ้มทำให้ฉันรู้สึกเสียวสันหลังวาบอย่างบอกไม่ถูก ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นผู้ต้องหาต้องโทษร้ายแรงที่ถูกเจ้าหน้าจับกุมได้โดยละม่อม เขาเดินเข้ามาที่โต๊ะก่อนที่สายตาร้ายกาจคู่นั้นจะเปลี่ยนเป้าหมายไปจ้องพี่บอลแทน
“ ใครหรอคะนิ้ง ”
พี่บอลหันมาถามฉัน รอยยิ้มมุมปากของเขาปรากฏขึ้นก่อนจะแย่งฉันตอบคำถาม
“อยากรู้ก็ดูให้ชัดๆ ”
หลังจบประโยคนี้เขาก็ดึงฉันเข้าไปจูบทันที เขาจูบฉันท่ามกลางสายตาของลูกค้าในร้าน เป็นจูบที่ดูดดื่มจนแทบจะกลืนกินลิ้นฉันให้มันละลายในปากเขาเสียให้รู้แล้วรู้รอด ความเกรี้ยวกราดในตอนแรกจางหายทว่าจูบนี้กลับทวีความรุนแรงเร่าร้อนจนฉันเกือบจะหายใจไม่ทันลิ้
