“ คะนิ้งแกหลับหรือยังเปิดประตูให้แม่หน่อยสิ ”
เสียงของแม่ที่ยืนอยู่หน้าห้องฉันดังขึ้น
“ ทำไงดีแม่มา ”
ฉันขอความเห็นจากเขาสายตาจ้องไปที่บานประตูห้องด้วยความลนลานฉันยังจำได้ดีวันที่แม่จับได้ว่าฉันแอบไปมีอะไรกับผู้ชายแม่โกรธฉันมากแค่ไหน ถึงวันนี้ฉันจะไม่ใช่เด็กแล้วแต่การที่ฉันทำเรื่องแบบนี้ในบ้านตัวเองแถมยังเป็นผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้านายมันก็คงไม่ได้ต่างกัน อีกอย่างถ้าเรื่องมันรุนแรงถึงขั้นที่สาวไปถึงเรื่องเมื่อตอนนั้นจนรู้ว่าผู้ชายคนนั้นกับเขาเป็นคนเดียวกันมันจะยุ่งเหยิงและกลายเป็นเรื่องใหญ่ฉันรู้ว่าความลับไม่มีในโลกแต่ฉันขอเวลาอีกหน่อยแล้วฉันจะเป็นคนเล่าเรื่องทุกอย่างให้แม่ฟังและยอมรับผิดทุกอย่าง
“ คุณไปหลบในห้องน้ำก่อนนะคะ นะขอร้องล่ะ ”
พอเห็นเขาดูไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลยฉันเลยเสนอทางออกให้
“ ห้องน้ำเนี่ยนะ ผมไม่เอาด้วยหรอก ”
เขาปฏิเสธพร้อมกับลุกขึ้นไปใส่เสื้อผ้าฉันเห็นแบบนั้นก
