ก๊อกๆๆ
แต่ในตอนนั้นก็มีคนเคาะกระจกรถพอผมหันไปมองก็เห็นเป็นตำรวจนายหนึ่งยืนทำหน้าขรึมๆอยู่ท่ามกลางแดดจ้า ผมถอนหายใจออกมาด้วยความหงุดหงิดก่อนจะลดกระจกลงไปถามด้วยใหหน้าขรึมๆไม่ต่างกัน
“ มีอะไรหรอครับคุณตำรวจ ”
ตรงนี้เขาห้ามจอดนะครับผมคงต้องเขียนใบสั่งให้นะครับ ”
“ เชิญครับ ”
ผมผายมือให้ตำรวจนายนั้นพอตำรวจนายนั้นยื่นใบสั่งมาให้ผมก็รับมาแล้วขับรถออกมาทันที
“ เห็นไหมฉันบอกคุณแล้วว่าจอดไม่ได้ก็ไม่เชื่อ ”
ไม่วายที่ผมจะถูกต่อว่าแต่เป็นการต่อว่าที่เขินทีเดียว
“ ก็คุณนั่นแหละที่ทำให้ผมต้องทำผิดกฎหมาย ”
ผมโยนความผิดให้คะนิ้งทันทเพราะ ถ้าคะนิ้งไม่พูดถึงเลขาผมด้วยสีหน้าระรื่นแบบนั้นผมก็คงไม่ต้องหักรถเข้าข้างแล้วจอดในที่ห้ามจอดทางหรอก
“ นี่คุณ…..! ช่างเถอะค่ะฉันคงเถียงสู้คนเจ้าเล่ห์อย่างคุณไม่ได้หรอกว่าแต่เรากำลังจะไปที่ไหนกันหรอคะ ”
“ ซ็อปปิ้ง อะไรที่คุณอยากได้ผมจะซื้อให้ทุกอย่าง ”
“
