สาวเฉิ่มเนื้อหวาน
บทที่ 29
หลังกลับจากงานเลี้ยง น่านฟ้าก็รีบเดินมาดักรอเนตรทรายที่ระเบียงหน้าห้องพักของหญิงสาว และทันทีเมื่อเห็นหล่อนเดินมา เขาก็รีบก้าวมาขวางหน้าเอาไว้
“หน้าระรื่นเชียวนะ เนตรทราย”
นี่ผู้ชายตรงหน้าเอาตาตุ่มมองใช่ไหมถึงเห็นว่าหล่อนหน้าตาระรื่น ทั้งๆ ที่หล่อนกำลังจมปลักอยู่กับความทุกข์ใจมากมาย
“คุณน่านมีธุระอะไรกับเนตร เอาไว้คุยพรุ่งนี้ตอนเช้าได้ไหมคะ”
“ทำไม คุยตอนนี้มันจะเสียเวลาเธอนักหรือไง”
เขาถามยียวนจงใจหาเรื่องอย่างไม่ปิดบัง
เนตรทรายเม้มปากแน่นเป็นเส้นตรง ดวงตากลมโตเสหลบสายตาดุดันของคู่สนทนาที่หล่อระเบิดฝ่าความมืดมาเข้าตาลงมองพื้น
“งั้นคุณน่านก็... พูดธุระมาเลยค่ะ”
“ตรงนี้เนี้ยนะ?”
“เอ่อ... ค่ะ...”
หล่อนทำใจกล้าเงยหน้าขึ้นสบประสานสายตากับเขา ก็พบกองไฟในดวงตาคมกริบของน่านฟ้ามากมายจนแทบทะลักออกมา
“หึ ฉันจะเข้าไปคุยข้างในห้องเธอ”
“เอ่อ... คุณน่าน...”
เขาก
