สาวเฉิ่มเนื้อหวาน
บทที่ 30
“แน่ใจนะว่าเธอทำได้”
“นะ... แน่ใจค่ะคุณน่าน...”
หล่อนยืนยันเสียงแข็งขัน เพราะมั่นใจว่าต้องมีอะไรเข้าใจผิดกันอย่างแน่นอน
มือใหญ่คลายออกจากต้นแขนกลมกลึงของเนตรทราย และคนตัวโตก็ก้าวถอยออกห่างไปสองก้าว
“โอเค ฉันจะลองเชื่อคำพูดเธอดูสักครั้ง”
เนตรทรายรีบถดถอยหนีลนลานจนห่างออกไปเกือบครึ่งห้อง ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยความขลาดกลัวต่อแรงโทสะของผู้ชายตรงหน้า
“คุณน่าน... ไม่ต้องกังวลค่ะ ยังไงซะการแต่งงานของเราสองคนก็จะไม่มีทางเกิดขึ้นได้อย่างแน่นอน”
น่านฟ้าไม่ได้โต้ตอบอะไรออกมาอีก นอกจากก้าวยาวๆ หายออกไปจากห้องพักของเนตรทรายทันที
เจ้าของห้องสาวรีบวิ่งมาดึงบานประตูปิด และลงกลอนอย่างแน่หนา ก่อนที่ร่างอรชรจะทรุดลงนั่งกับพื้น แผ่นหลังบอบบางพิงกับบานประตูห้อง น้ำตาไหลรินออกมาอาบแก้มด้วยความอัปยศอดสู
“คุณน่านคงรังเกียจผู้หญิงเชยๆ อย่างเนตรมากใช่ไหมคะ”
หล่อนรู้คำตอบดีอยู่แ
