สาวเฉิ่มเนื้อหวาน
บทที่ 31
เนตรทรายเดินถอดถอนใจลงไปยังสวนดอกไม้ข้างบ้าน ในสมองก็กำลังพยายามค้นหาคำอธิบายดีๆ เพื่อเอาไว้พูดกับน่านฟ้า
“เนตรจะต้องพูดกับคุณน่านยังไงดีคะ คุณน่านถึงจะเข้าใจ”
หล่อนพึมพำใจลอย และไม่ทันได้มองทาง ทำให้ร่างบอบบางปะทะเข้ากับร่างของใครบางคนที่ใหญ่โตและแข็งแกร่งราวกับแผ่นศิลาอย่างจัง
“อุ๊ยยย ขอ... ขอโทษค่ะ...”
หล่อนรีบเงยหน้าขึ้นมอง และขอโทษขอโพยเสียงตื่นตกใจ แต่พอเห็นหน้าเขาชัดๆ ใบหน้านวลก็ต้องซีดเผือดไร้สีเลือด
“คุณ... น่าน...”
เขายิ้มเยาะที่มุมปาก ปล่อยมือจากเอวของหล่อน และเอ่ยถามเสียงกระด้าง
“เธอเคลียร์กับคุณย่าเรียบร้อยแล้วใช่ไหม”
หล่อนจำต้องก้มหน้าหลบสายตาคมกริบของน่านฟ้าด้วยความขลาดกลัว
“หลบตาทำไม ตอบมาสิ คุณย่าล้มเลิกงานแต่งงานบ้าๆ นั่นลงหรือยัง”
“เอ่อ... คือว่า...”
ดวงตาของน่านฟ้าลุกโชนด้วยไฟโทสะ เมื่อเห็นกิริยาตะกุกตะกักของสตรีตรงหน้า
“เธอคงไม่
