เด็ก ผ.อ.

บทที่ 2 แผนการ

บทที่ 2

แผนการ

ตกเย็น

หลังจากเลิกเรียนซินอี๋กับเพื่อนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน โดยต่างคนต่างมีคนขับรถของตัวเองมารอรับ จะมีก็แต่ซินอี๋ที่ได้อยู่หอพักนักเรียนประจำ เพราะพ่อแม่ของเธอทำงานอยู่ต่างประเทศกันหมด และเธอเองก็เป็นคนตัดสินใจที่จะไม่ย้ายตามไปอยู่ด้วย พ่อแม่ของเธอจึงเลือกที่จะให้อยู่หอพักนักเรียนประจำแทน เพื่อความปลอดภัยของเธอ แต่ถึงแม้จะเป็นหอพักโรงเรียน เธอเองก็ต้องจ่ายค่าที่พักไม่ต่ำกว่าแสนบาทต่อเดือน ทำให้หอพักนักเรียนที่นี่ไม่ต่างจากคอนโดมิเนียมหรูๆ ห้องหนึ่ง เพราะถึงแม้ทั้งสามคนจะไม่ได้เป็นลูกของหุ้นส่วนของโรงเรียนนี้เหมือนมินนี่ แต่ฐานะทางบ้านก็เข้าขั้นว่าเป็นลูกคุณหนูคนหนึ่ง เพราะไม่ใช่ใครก็ได้ที่จะเข้ามาเรียนโรงเรียนค่าเทอมหลักล้านได้ แต่ก็จะมีอยู่สิบเปอร์เซ็นต์ของนักเรียนทั้งหมดที่เป็นนักเรียนอุปถัมภ์

ติ๊ง!

ซินอี๋หันไปมองตามเสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์มือถือราคาแพงที่วางอยู่บนที่นอนเป็นจังหวะเดียวกันกับที่เธอกำลังจะเดินเข้าไปอาบน้ำพอดี ทำให้เธอต้องเอาผ้าขนหนูพาดบ่าเอาไว้แล้วเดินไปหยิบมันขึ้นมาดู ก่อนจะนั่งลงบนเตียงเมื่อเห็นว่าข้อความที่ส่งมาจากแม่ของเธอ

‘ซินอี๋ถึงห้องรึยังลูก’

‘ถึงนานแล้วค่ะ กำลังจะไปอาบน้ำ คุณพ่อประชุมเสร็จแล้วเหรอคะ?’ ซินอี๋พิมพ์ตอบกลับไป พร้อมกับประโยคคำถามในคราวเดียวกัน

‘ยังเลย แต่อีกเดี๋ยวคงจะกลับบ้านแล้วละ แล้วลูกอยู่ทางนู้นเป็นไงบ้าง’

‘หนูสบายดีค่ะ คิดถึงคุณพ่อ คุณแม่นะคะ’

‘แม่ก็คิดถึง ดูแลตัวเองดีๆ นะ ถ้าพ่อเคลียร์งานได้แม่จะรีบบินไปหา รักลูกนะจ๊ะ’

‘หนูก็รักคุณแม่ค่ะ ฝากบอกคุณพ่อด้วยนะคะ’

ซินอี๋นั่งอมยิ้มกับบทสนทนาบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือ แล้วเตรียมที่จะวางมันลงบนที่นอนอีกครั้ง แต่ก็มีแจ้งเตือนข้อความเข้าจากบทสนทนากลุ่มเสียก่อนทำให้เธอกดเข้าไปอ่าน

-บทสนทนากลุ่ม-

ยูกิโกะ : นี่ทุกคนนนนนน ฉันไปหาวิธีมาได้แล้วนะว่าจะเข้าใกล้ผอ.ยังไง

เพลงขวัญ : ยังไง เหลามาอย่ามาแต่หัวข้อ -_-

ยูกิโกะ : แหม่ ใจเย็นๆ ให้เวลาฉันเรียบเรียงคำพูดหน่อยจ้า

ยูกิโกะ : คืองี้ วันกีฬาสีผอ. จะต้องเป็นคนมากล่าวเปิดพิธีพร้อมกับยื่นคบเพลิงให้กับนักกรีฑาไปจุดไฟเปิดพิธีใช่ไหม แล้วหลังจากนั้นผอ. ก็จะนั่งดูโชว์เปิดงานแล้วก็จะหายไปเลย แต่ประเด็นคือเราไม่รู้ว่าผอ. จะไปไหนต่อหลังจากนั้นนะสิ

เพลงขวัญ : รู้แค่นี้แกจะมาบอกทำไมเนี่ย ทุกคนเขาก็รู้เหมือนแกนั่นแหละ

ยูกิโกะ : พรุ่งนี้ฉันจะตีแกจริงๆ นะ ก็บอกว่าให้ใจเย็นๆ ไง ฉันไปสรุปมาให้แล้วว่าผอ. จะเดินไปตรงไหนบ้าง ที่แรกเลยคือรถของผอ. (ประเด็นคือเราไม่รู้ว่าผอ. จะมารถคันไหน แต่เดาว่าต้องเป็นคันที่แพงที่สุดแน่ๆ) สองห้องทำงานผอ. (นานๆ มาที่โรงเรียนอาจจะต้องตรวจเอกสาร) สามห้องน้ำ (นั่งเป็นประธานเปิดพิธีนานอาจจะอยากแวะเข้าห้องน้ำก่อนก็ได้)

เพลงขวัญ : ฉันกราบจินตนาการแกงามๆ เลย -_-

ยูกิโกะ : นี่ฉันจริงจังนะ เพื่อซินอี๋ของเรา ว่าแต่ซินอี๋ยังอยู่ในกลุ่มไหมเนี่ย

เมื่อเห็นประโยคสนทนาที่พาดพิงถึงตัวเอง ซินอี๋จึงกดส่งสติกเกอร์เข้าไปในกลุ่ม เพื่อบอกว่าเธอยังมีตัวตนอยู่ในกลุ่ม และกำลังอ่านบทสนทนาทั้งหมดอยู่

ซินอี๋ส่งสติกเกอร์^^

ยูกิโกะ : แล้วไป ฉันนึกว่าถูกยัยมินนี่แกล้งอะไรอีกแล้ว กลับมาที่เรื่องผอ. กันต่อดีกว่า ตอนนี้จุดหลักๆ แบ่งออกเป็นสามจุดใช่ไหม เพราะฉะนั้นตอนนี้เรามีสามคน เราต้องแยกกันไปดูตามจุดที่ฉันสรุปเอาไว้ให้ว่าผอ. จะไปที่ไหน

เพลงขวัญ : แต่ตอนนั้นเราน่าจะอยู่บนสแตนด์เชียร์กันนะ

ยูกิโกะ : ไม่ยาก เราก็แค่ให้ซินอี๋แกล้งปวดท้องไง แล้วเราสองคนในฐานะเพื่อนสนิทคนสวยก็จะเป็นคนพาซินอี๋ตัวน้อยไปห้องพยาบาล แล้วเราก็ใช้โอกาสนี้ในการแยกย้ายกันไปหาผอ.

ซินอี๋ : ไม่ต้องเอาเราไปเกี่ยวด้วยเลยนะ เราไม่เอาด้วยหรอก

ยูกิโกะ // เพลงขวัญ : เกี่ยวววว

เพลงขวัญ : ยังไงก็ต้องเกี่ยว เพราะถ้าจะต้องมีใครรับบทไม่สบายแล้วน่าสงสาร คงจะมีแต่แกเท่านั้นแหละ ดูหุ่นล่ำสันอย่างพวกฉันสิ เป็นลมไปจะมีคนอุ้มไหมยังไม่รู้เลย พูดแล้วเศร้า T^T

ยูกิโกะ :นั่นแหละ เหตุผลว่าทำไมต้องเป็นแกซินอี๋

ซินอี๋ส่งสติกเกอร์ร้องไห้กลับไปแทนความรู้สึกของเธอในตอนนี้ ก่อนจะวางโทรศัพท์มือถือลงบนที่นอน แล้วลุกขึ้นเดินไปอาบน้ำตามที่ได้ตั้งใจไว้ ปล่อยให้เพลงขวัญกับยูกิโกะคุยกันอย่างออกรสแทน