ปาฏิหาริย์ร้ายนายคู่หมั้น5 สติ
1100 คำ
ครืดดด ครืดดดด
เขากำลังนั่งคุยกับเพื่อนอยู่ดีๆเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เขาเลยหยิบขึ้นมาดูว่าใครโทรมา เพราะว่าเป็นน้องสาวตัวเองเขาเลยกดรับสายทันที
(พี่ลูคัสอยู่ตรงโซนไหนของVIPคะ ตอนนี้ดาก็อยู่โซนVIPเหมือนกัน)
"พี่อยู่ห้อง VIP1"
(มันเป็นห้องส่วนตัวดากับเพื่อนเข้าไปได้เหรอคะ)
"เดี๋ยวพี่บอกการ์ดให้เปิดประตูให้"
(ค่ะ)
หลังจากคุยกับน้องสาวเสร็จเขาก็เดินไปคุยกับการ์ดที่ดูแลอยู่หน้าห้องว่าถ้ามีคนจะเข้ามาให้เปิดให้เลย
"ใครจะมาเหรอวะ"
"น้องสาวกูมาเที่ยวที่นี่กูไม่อยากให้นั่งข้างนอก ก็เลยให้มานั่งด้านในด้วยกัน"
"น้องดารินมากับใคร"
"เห็นบอกว่ามากับเพื่อนแต่ไม่รู้ว่าเพื่อนคนไหน"พอกำลังคุยกันอยู่ดีๆประตูห้องก็เปิดเข้ามา
"ขอโทษนะคะขอนั่งด้วยนะ"นั่นเป็นเสียงของดารินน้องสาวของผมที่เดินเข้ามาในห้องกับเพื่อนของเธอน่าจะชื่อว่าอันวา
"สวัสดีครับน้องดารินน้องอันวาเข้ามานั่งมา น้องดารินมานั่งข้างไอ้ไบรอันส่วนน้องอันวาไปนั่งข้างไอ้ลูคัสครับ"
"ขอนั่งด้วยนะคะพี่ลูคัส"อันวาพูดกับพี่ชายเพื่อนตัวเองด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักเพราะเธอเป็นคนที่ค่อนข้างไม่กล้าพูดและขี้อาย
"ครับ"
"ทำไมมาเที่ยวกันได้ครับ"
"ดาอยากมาเพิ่มแอลกอฮอล์ให้ร่างกายเลยเสิร์ชว่าที่ไหนน่าเที่ยวแถวๆมหาลัยที่นี่ขึ้นเทรนเป็นอันดับ1เลยนะคะ"
"แล้วน้องดารินรู้ไหมว่าที่นี่ใครเป็นเจ้าของ"
"ดาก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะเห็นแค่บอกว่าเป็นรุ่นพี่มหาลัย"
"เจ้าของผับนี้ก็นั่งอยู่ข้างๆน้องดาครับ"
"จริงเหรอคะ ดาไม่รู้เลยว่าผับนี่เป็นของพี่ไบรอัน"
"ถ้ามาเที่ยวบ่อยๆ ก็ระวังตัวด้วย"
"ค่ะ"
"แล้วทำไมมากันแค่สองคนล่ะ เพื่อนอีกคนนึงไปไหน"
"ฟ้าใสเหรอค่ะพี่ไบรอัน"
"ใช่"
"ฟ้าใสไปทำงานค่ะ ทำไมถามหาเพื่อนของดาสนใจเหรอเดี๋ยวดาแนะนำให้นะ"
"พอเลย"ไบรอันเอานิ้วเคาะที่หน้าผากของดารินแบบไม่แรงมาก
"งึ ทำไมทำร้ายร่างกายดาล่ะไม่ใจดีกับดาเหมือนแต่ก่อนเลย"
"เพราะเราดื้อแบบนี้ไงเลยโดนไอ้ลูคัสบ่นบ่อยๆ"
"พี่ลูคัสชอบบ่นดาจริงๆจะมีแต่พี่ไบรอันนี่แหละที่ตามใจดาทุกอย่าง"
"เด็กน้อย"
"น้องอันวาครับดื่มอะไรไหม"
"อันดื่มมาเยอะมากแล้วค่ะพี่คริสเตียนตอนนี้เริ่มเวียนหัวแล้ว"
"ยัยอันคออ่อนจะตายค่ะพี่คริสเตียนเพิ่งดื่มวิสกี้ไปได้แค่สี่แก้วเอง"
"ใครจะเหมือนแก แต่อันขอวิสกี้อีกสักแก้วค่ะ"
"ได้เลยครับแล้วน้องดารินจะดื่มอะไร"
"ดาขอเป็นวอดก้าค่ะ"
"พอเลยเรา พี่รู้ว่าคอแข็งแต่เอาแค่วิสกี้ก็พอ"ไบรอันพูดขึ้นมาเพราะว่าแต่ก่อนสองคนนี้สนิทกันมากถึงดารินจะคอแข็งก็จริงแต่ว่ากินไปเยอะๆมันก็เมาเหมือนเดิม
"งึ พี่ไบรอันนะ"ดารินทำท่าทางงอแงไปคว้าแขนไบรอันมากอดและลงไปซบตรงอก แต่ไบรอันก็ไม่ว่าอะไรให้น้องซบอยู่แบบนั้น ท่าทางแบบนี้คงจะเริ่มเมาแล้ว
"น้องมึงกับเพื่อนนี่สงสัยจะไม่ไหวแล้ว"
"แล้วเอายังไงดี"
"เดี๋ยวให้ลูกน้องเปิดห้องไว้ให้นอน พรุ่งนี้เช้าตื่นมาก็ค่อยกลับ"
"แล้วพวกมึงจะกลับเลยไหมหรือว่าจะพักอยู่ที่ห้องเดิม"
"กูกลับ/กูจะกลับ"คริสเตียนกับเอเดนพูดขึ้นมาพร้อมกันแต่จะมีเพียงแค่เขาที่ไม่พูดเพราะวันนี้เขาจะนอนค้างที่นี่
"มึงจะพักที่นี่ใช่ไหมไอ้ลูคัส"
"อืม"
"พอดีเลย จะได้พาน้องขึ้นไปนอนข้างบนกูไม่อยากให้ใครคนอื่นพาพาน้องไปมันไม่ปลอดภัย"
"อืม"
"งั้นกูกลับก่อนนะ"เอเดนพูดเสร็จก็เดินออกจากห้องไปตามด้วยคริสเตียน ตอนนี้ในห้องก็จะเหลือแค่ไบรอัน ลูคัส ดาริน อันวา
"มึงไปดูความเรียบร้อยข้างล่างเถอะเดี๋ยวกูจะอุ้มทั้งสองขึ้นไปเอง"
"ไหวนะ"
"ไหว"
พอตกลงกันได้แล้วไบรอันก็ปลีกตัวออกไปเดินดูความเรียบร้อยของผับโซนด้านล่างส่วนเขาก็เลือกอุ้มดารินขึ้นไปห้องพักก่อน
"พี่ลูคัสค่ะ"อยู่ดีๆน้องสาวเธอก็เรียกชื่อเขาขึ้นมา
"มีอะไรนอนนิ่งๆสิเดี๋ยวก็หล่นไปหรอก"
"ยัยอันไปไหนคะ"
"พี่อุ้มเธอมาส่งบนห้องนอนก่อน เดี๋ยวจะลงไปอุ้มเพื่อนเธอขึ้นมาพักเหมือนกัน"
"รบกวนพี่ลูคัสด้วยนะคะ"
"นอนได้แล้ว"เขาวางน้องสาวตัวเองลงบนที่นอนพร้อมกับห่มผ้าให้ แล้วก็เดินออกจากห้องไม่ลืมที่จะล็อคประตู
เดินลงมายังชั้นVIP เห็นเพื่อนของน้องสาวตัวเองนอนพาดลงไปบนโซฟา เขาก็นั่งลงไปช้อนอุ้มเธอขึ้นมา
"อือออ"
ลูคัสทำเป็นไม่สนใจอุ้มเธอเดินเข้ามาในห้องพัก ห้องถัดมาจากห้องสาวตัวเอง วางเธอลงบนเตียงนอนอย่างเบามือแต่มือที่คล้องคออยู่ไม่ยอมปล่อยแล้วก็นั่งลงบนเตียงนั่งจ้องหน้าหญิงสาวที่นอนหลับ
"พ่อคะ"
เขานั่งฟังเสียงเพื่อนน้องสาวที่ละเมอเรียกพ่อตัวเองด้วยน้ำเสียงเหมือนคนจะร้องไห้
"ทำไมทำแบบนี้ ไม่รักหนูแล้วเหรอ"
"ปล่อยก่อนครับ"
"พ่อกอดหนูได้ไหม พ่อค่ะ"
เขาที่กำลังพยายามแกะมือที่คล้องคอตัวเองอยู่ออกแต่เหมือนเธอจะกระชับให้แน่นขึ้นกว่าเดิม พอจ้องมองเธอไปเรื่อยๆเขาก็เหมือนถูกเธอสะกดไว้ เขาก้มลงจูบที่ริมฝีปากของเธอเบาๆกำลังจะแทรกลิ้นตัวเองเข้าไปในปากเธอ แต่เหมือนสติตัวเองกำลังกลับมาเขาเลยรีบจับมือที่คล้องคอออกและลุกขึ้นห่มผ้าห่มให้เธอและรีบเดินออกจากห้องโดยไม่ลืมที่จะล็อคประตูไว้
- ผู้เขียน
