“ท่านพ่อ ท่านทราบได้อย่างไรเจ้าคะว่าวรยุทธ์ของลูก….กลับมาแล้ว”
“แรงที่เจ้าผลักบุตรสกุลเมิ่งและแรงมือที่ฟาดใส่ท่านอ๋องไม่เหมือนกับแรงสตรีทั่วไป ข้าเป็นพ่อของเจ้ามีหรือจะมองไม่ออก แต่เหตุใดเจ้าจึงปิดเรื่องนี้เป็นความลับ หรือว่าเจ้ากำลังสืบหาผู้ที่วางยาเจ้าอยู่งั้นหรือ”
“ใช่เจ้าค่ะ และข้าก็ทราบแล้วว่าน่าจะเป็นเมิ่งลี่ถิงและมารดาของนาง ท่านแม่สืบทราบจนสิ้นแล้ว และลูกเองก็ได้มีโอกาสประมือกับนางในวันก่อน นางทราบว่าลูกไม่มีวรยุทธ์จึงได้กล้ารังแกข้า”
“เจ้าหมายถึงวันที่เจ้าถูกทำร้ายกลางตลาดนั่นน่ะหรือ”
“เจ้าค่ะ”
“ที่แท้เจ้าก็แค่ล่องูออกจากรู เรื่องนี้เจ้าก็มิได้บอกท่านอ๋องสินะ”
“ยังเจ้าค่ะ ข้ายังไม่มีโอกาสได้บอกเจ้าค่ะ”
“ท่านอ๋องเป็นคนฉลาด พ่อว่าไม่แน่ว่าพระองค์อาจจะรู้อยู่นานแล้วก็ได้ว่าวรยุทธ์ของเจ้ากลับมา”
“คงไม่หรอกเจ้าค่ะ ลูกมิได้ทำสิ่งใดให้เขาสงสัยเรื่องนี้ลูกขอให้ท่านพ่อเก็บเอาไว้เป็
