ท่านอ๋องดึงนางกระชับเข้ามากอดให้แน่นมากกว่าเดิมเมื่อนางถามจบ แต่เขาเองก็เงียบไปเช่นกัน แม้ว่าซิ่วอิงจะทำใจได้ว่าก่อนหน้านั้นเขาเองก็มิได้รู้สึกอะไรกับนางก็ตาม แต่ในเมื่อสวรรค์ลิขิตให้พานพบกันเช่นนี้วันนี้นางจึงอยากจะทราบเกี่ยวกับความรู้สึกของท่านอ๋องก่อนหน้านั้น
“ในตอนนั้นข้าคิดเพียงว่าจะตั้งใจศึกษางานในหลิงโจวก่อน เรื่องอื่นไม่เคยคิดถึงแม้แต่เรื่องการอภิเษกก็มิได้ใส่ใจ เมื่อทราบว่าราชครูเมิ่งและบุตรสาวตามลงมาด้วยข้าก็เริ่มรู้สึกว่าไม่ช้าก็เร็วคงต้องเลือกระหว่างเจ้ากับนาง แต่ด้วยเพราะความที่ข้าไม่เคยรู้จักเจ้ามาก่อน หน้าตาเป็นเช่นไรก็ไม่เคยเห็น จึงได้คิดว่าหากแต่ง ๆ ให้จบไปก็คงจบเรื่อง”
“หมายความว่าอย่างไรเพคะ แต่ง ๆ ไปให้จบเรื่อง”
“ชีวิตในวังหลวงมิได้มีสิทธิ์เลือกได้เสมอไป พี่ชายข้าเป็นองค์รัชทายาทและต้องแต่งพระชายาที่มีบิดาเป็นเสนาบดี ทั้งคู่ก็มิได้รักกันแต่ก็ต้องแต่งงานกัน สุดท้ายพี่
