ในเวลาต่อมา
เสร็จจากมื้อค่ำ อดัมส์เจอต้นมะพร้าวเตี้ยๆ แต่มีลูกดก จึงปีนขึ้นไปตัดเอามาตุนไว้
“น้ำมะพร้าวครับ… ”
อดัมส์เอามีดหั่นเปลือกมะพร้าว เฉาะและเปิดกาละออกเป็นวงกลม เห็นเนื้อสีขาวของมะพร้าว ยื่นมาให้หญิงสาว
“ขอบคุณมากค่ะ… ”
พิชาร์รับเอามะพร้าวมายกขึ้นดื่ม รสชาติหอมหวานชื่นใจเพราะอดัมส์เพิ่งเด็ดมาจากต้นสดๆ ร้อนๆ
“โชคดีครับที่ในเครื่องบินยังมีน้ำจืดอยู่หลายขวด… เดี๋ยวผมไปเอามาให้นะครับ… ”
อดัมส์กล่าว เดินไปยังเครื่องบินที่เกยอยู่กับโขดหินริมฝั่ง เพราะว่าส่วนที่เป็นทุ่นลอยด้านล่างที่มีไว้สำหรับแล่นลงจอดกลางน้ำ กระแทกโขดหินจนหักออกฉีกจากกัน
พิชาร์ทอดสายตามองร่างสูงใหญ่ของอดัมส์ ไม่นานเขาก็กลับมาพร้อมกับน้ำเปล่าหลายขวดที่หิ้วไว้ในมือทั้งสองข้าง
“ระหว่างนี้ก็ไม่ต้องกังวลนะครับ… ยังไงเราต้องได้กลับออกไปจากเกาะนี้แน่ๆ… ”
อดัมส์กล่าวปลอบให้หญิงสาวคลายกังวล ในเครื่องบินยังมีสิ่งอำนวย
