พิชาร์เหลือบมองไปทางด้านหลังกระท่อม เห็นดอกไม้สีม่วงอมชมพู เป็นไม้คลุมดินพุ่มเตี้ยๆ ผลิดอกบานสะพรั่งอยู่ใกล้ก้อนหิน จึงเดินออกไปเพื่อจะเด็ดดอกสวยงามของมัน เพราะสงสัยว่าดอกอะไรกันทำไมจึงบานตอนกลางคืน
และตอนนั้นเอง
“ว้าย… ”
จู่ๆ พิชาร์ร้องออกมา เพราะลื่นล้มลงไปข้างเนินทราย แล้วมีงูตัวหนึ่งเลื้อยออกไปจากตรงนั้นพอดี
“คุณ… ”
อดัมส์เรียก
“งูค่ะ… งู… ”
พิชาร์อุทานตกใจ…
กลัวงูจนลืมเรื่องดอกไม้ หล่อนพยายามจะขยับกายลุกขึ้นมา
อดัมส์ไม่รอรี รีบปรี่เข้ามาช้อนร่างของหล่อนอุ้มไว้ในอ้อมแขน พาเข้ามาในกระท่อม
“โดนงูกัดหรือเปล่า… ”
อดัมส์ถามด้วยความห่วงใย
“ไม่แน่ใจค่ะ… ”
หญิงสาวตอบไปตามตรง หล่อนเห็นงูเลื้อยออกมาจากจุดที่ล้มพอดี แต่ไม่รู้ว่าโดนกัดหรือเปล่า
“งั้นขอผมดูเท้า… ”
อดัมส์จับข้อเท่าของหญิงสาว ส่องไฟสำรวจขึ้นมาที่ต้นขาขาวเนียนแล้ววกกลับลงมาที่เท้า กระทั่งเจอรอยแดงๆ เป็นจุดเล็กๆ น่า
