หลังจากที่วิ่งจนหิวหน้ามืดและความโกรธในใจเจือจางลงอย่างไม่น่าเชื่อ เธอใจเย็นลงมาก นึกขอบคุณตัวเองที่ตอนโกรธไม่ได้คิดเหตุผลอะไรเธอไม่ได้พูดจาไม่ดีหรือว่าทำอะไรไม่ดีกับคนข้างๆ เพียงแค่ปั้นปึ่งไปเท่านั้น หากพูดจาไม่ดีไปคงได้สร้างรอยแผลใจกันไปมากมาย ตอนนี้เธอคิดไปคิดมารู้ว่าที่เขาทำ มันเพื่อเธอทั้งนั้น ถ้าเขาไม่ใส่ใจ เขาคงไม่ทำเรื่องพวกนี้
พอวิ่งเสร็จศรัณย์ชวนไปกินร้านอาหารมังสวิรัติเพื่อสุขภาพหญิงสาวจึงอารมณ์ดีกว่าเดิมหลายเท่า เรียกได้ว่าเป็นปรกติเลยทีเดียว
“หายโกรธหรือยัง”
แต่ไม่น่าเชื่อ พอเขาถามขึ้นมา เธอก็ชักจะโกรธขึ้นมา แต่เธอก็ไม่ได้โวยวายหรือต่อว่าอะไร เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่จะถกเถียงจนทำลายความสัมพันธ์แต่ก็ปล่อยผ่านแบบไม่ถือสาไม่ได้เหมือนกัน
“ตอนนี้ใจเย็นลงนิดหน่อยแล้วค่ะ แต่อย่าทำอย่างนี้อีกนะคะ ทั้งเรื่องทำให้ทุกคนมาเล่นกับความรู้สึกของแพร แล้วก็เรื่องที่ทำอะไรไม่บอกแพรก่อน
