"มีอะไรหรือเปล่า ทำไมทำหน้าเหมือนเด็กน้อยช่างสงสัยเลย หืม?" รัณย์ถามคนตัวเล็กที่อยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงขาสั้น นั่งใช้นิ้วเลื่อนหน้าจอโทรศัพท์ไปมาอย่างพิจารณาอะไรบางอย่าง ส่วนเขาสวมเพียงกางเกงยีนส์สีเข้ม ผ้าเนื้อตามสมัยนิยม กายท่อนบนเปลือยเปล่าเปิดโชว์ร่างกำยำแต่พองาม ก่อนจะหย่อนตัวลงนั่งข้างๆ เธอ ลำแขนแกร่งสอดรัดเอวคอดเล็ก ฝังจมูกโด่งคมที่แก้มเนียนใส ก่อนจะเกยคางบนไหล่มน สายตาจ้องมองไปยังหน้าจอโทรศัพท์ที่เธอให้ความสนใจอยู่
"มีเงินโอนเข้าตั้งแต่เมื่อคืนช่วงดึก สงสัยคุณพ่อโอนเงินปันผลมาให้อีกแล้วมั่ง" เธอตอบโดยที่สายตาไม่ได้ละไปจากหน้าจอ
"อ๋อ...อีกแล้ว...ก็แสดงว่าคุณพ่อโอนให้บ่อย"
"โอนมาสามปีแล้วปีแรกสิบเก้าล้าน ปีที่สองยี่สิบสองล้าน ปีนี้ตั้งสามสิบแปดล้านแหนะ" ภิณบอกจำนวนเงินเป็นตัวเลขกลมๆ ไม่ได้บอกเศษจำนวนตัวเลขทั้งหมด
"แบบนี้ก็รวยเลยสินะ มีเงินเยอะแบบนี้เอาไปซื้อของแบรนด์เนมอ
