ตอนที่ 18 วันที่รอคอย

1781 คำ

"ถึงกับลงมือทำด้วยตัวเองเลยเหรอวะ" นิคเดินเข้ามาจับบ่าของรัณย์ที่กำลังจดจ่ออยู่กับการเจียระไนเพชรสีชมพู เพชรที่จัดว่าหายากที่สุด ที่เพิ่งได้มาเมื่อเดือนก่อนด้วยเครื่องเจียระไนเพชรอัตโนมัติ อย่าว่าแต่การเจียระไนเพชรเลย การขึ้นโครงหรือทำเครื่องประดับสักชิ้นรัณย์ก็ทำมันได้ทุกขั้นตอน "มีอะไรถึงเข้ามาหากูที่นี่" รัณย์ละมือจากสิ่งที่ทำตรงหน้า ก่อนจะยกมือขึ้นบิดขี้เกียจเงยหน้าหลับตายืดเส้นยืดสาย แล้วยกมือขึ้นลูบหน้าตัวเองขับไล่ความเมื่อยล้า "อ่ะ เอามาให้มึงคิดถึงเล่นๆ" นิคส่งรูปหญิงสาวที่อยู่ในชุดนักศึกษา เสื้อสีขาว กระโปรงพลีทยาวคลุมเข่า รองเท้าผ้าใบสีขาว สะพายกระเป๋าเป้ไว้ข้างหลัง รอยยิ้มสดใสบนใบหน้า รอยยิ้มที่เขาไม่เคยลืม หกปีแล้วที่เขากับเธอต้องอยู่กันคนละซีกโลก หกปีที่เขาต้องทนอยู่กับความคิดถึง โดยไม่รู้ว่าคนที่อยู่อีกซีกโลกจะคิดเหมือนกันกับเขาหรือเปล่า แต่เขาเลือกที่จะเชื่อว่าเธอต้องคิ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม