บทที่29
"ว่าไงคะชะนี เมื่อคืนเป็นไงบ้างได้คุยกับผัวปะ เห็นพี่ทามบอกว่าอาการหนักเลยนะพี่เธียรอะ"
ทันทีที่เดินไปถึงโต๊ะที่เพื่อนทั้งสองคนอย่างน้ำพิ้งค์และพริกไทยนั่งรออยู่ก่อนแล้ว ยัยน้ำพิ้งค์ผู้รู้เหตุการณ์เมื่อคืนดี มันก็เริ่มแซวฉันทันทีที่เห็นหน้าฉันมาแต่ไกล
เหอะ มันก็อาการหนักอย่างที่ยัยน้ำพิ้งค์ว่าจริงๆ นั่นแหละพี่เธียรอะ คิดเองเออเองไปหมดทุกอย่าง ปากมีแต่ก็ไม่ยอมพูดออกมาตรงๆ กันตั้งแต่ทีแรก ที่ฉันไม่ยอมรับของแพงจากเขาเพราะฉันไม่อยากให้เขามองว่าฉันรักเงินของเขา ให้บัตรฉันใช้ ให้ทุกอย่างที่ตัวเองคิดว่าให้ได้ คือฉันไม่อยากถูกมองว่าเป็นผู้หญิงที่เกาะแฟนกินขนาดนั้นไง มีของแพงใช้เพราะแฟน
แต่เดี๋ยวเย็นนี้แหละฉันจะไปใช้ไอ้บัตรที่ได้มาเมื่อกี้ให้มันเต็มวงเงินทุกใบไปเลย
"เมื่อคืนไม่ได้คุยหรอก แต่ได้คุยกันเช้านี้ แล้วก็รู้ทุกอย่างแจ่มแจ้งหมดแล้วด้วยว่าทำไมถึงได้โมโหแล้วหนีไปผับพี่ทามแบบนั้น"
