บทที่ 34

1522 คำ

บทที่ 34 หลังจากที่พ่อกับแม่กลับไปแล้ว ฉันก็ระบายลมหายใจออกอย่างโล่งอกทันที ก่อนจะหันขวับมองกลับไปที่ห้องนอน ซึ่งมีคนที่ทำให้ความลับแตกอยู่ในนั้น ฉันรีบสาวเท้าเดินกลับเข้าไปในห้องอีกครั้งก็พบกับพี่เธียรยืนล้วงกระเป๋ากางเกงรออยู่ตรงปลายเตียงอยู่ก่อนแล้ว ฉันเลยไม่รอช้ารีบเปิดประเด็นทันที… “เมื่อกี้พี่ทำอะไรของพี่อะพี่เธียร สวยบอกแล้วใช่ไหมว่าให้อยู่เงียบๆ ไปก่อน” ฉันดุพี่เธียรสีหน้าจริงจัง คือเอาจริงๆ เลยนะ ฉันไม่อยากเปิดเผยแฟนตัวเองในสภาพแบบนี้อะ มันสามารถเปิดเผยดีกว่านี้ได้ไง อย่างเช่นนัดกันไปพบที่ร้านอาหารแล้วทานข้าวกัน หรือไปพบกันที่บ้านก็ได้ แต่นี้อะไรกัน…เฮ้อ~ “ดัมเบลมันหลุดมือ” “รู้ แต่พี่เล่นทำไม มันใช่เวลาจะมาออกกำลังกายตอนนี้ไหมพี่เธียร” “แล้วเธอจะโมโหทำไมวะ ป๊าม้ารู้แล้วก็ไม่เห็นท่านว่าอะไรนี่ หรือว่าเธอไม่พร้อมที่จะเปิดเผยว่าคบกับฉัน” เอาแล้วไง ทำหน้าทำตาแบบนี้ งอนฉันอีกแ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม