บทที่40
@พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ
หลังจากที่นั่งรถมาสักพัก ผมก็พาสวยมาถึงสถานที่ที่ผมอยากพาเธอมา
นั่นก็คือพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ…ใช่ครับ ผมพาเธอมาที่นี่เพื่อให้เธอได้เห็นใต้ท้องทะเลจำลอง ผมอยากให้เธอได้ผ่อนคลายไปกับสัตว์น้ำของที่นี่
เพราะผมรู้ว่าที่นี่มีปลามากมายที่ถ้าได้ดูแล้วคงทำให้ใครบางคนแถวนี้ตื่นเต้นจนหุบยิ้มไม่ได้แน่ ๆ
“พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำเหรอพี่เธียร” ระหว่างที่ผมกำลังซื้อตั๋วเข้าชม สวยที่ยืนข้าง ๆ ผมเธอก็เอ่ยถามผมขณะที่สายตากำลังมองตู้กระจกปลาตรงหน้าของเธอ ผมเลยหันไปพยักหน้าให้คนที่ทำหน้าตื่นเต้นอยู่ในที
หึ ผมว่าแล้วว่าต้องมีคนตื่นเต้นแน่นอน
“อืม เข้าไปกันเถอะ”
ผมจูงมือเล็กเดินเข้าไปข้างในพิพิธภัณฑ์ ทันทีที่ร่างเล็กข้าง ๆ ผมเธอเห็นตู้ปลาขนาดใหญ่ ดวงตาคู่สวยของเธอก็ยิ้มตื่นเต้นทันที ราวกับได้เจอสิ่งที่ใฝ่ฝันอยากเห็นมานาน
อันทีที่จริงช่วงที่ผ่านมาผมโทรไปเล่าเรื่องของสวยให้แม่ผมฟัง แล้
