บทที่41
ตอนพิเศษ
หลายวันต่อมา…
@ร้านอาหาร
“พี่เขาพาไปพิพิธภัณฑ์ที่ลูกอยากไปมาแล้วใช่ไหม เป็นไงบ้าง ปลาสวยมากเลยใช่ไหม”
ใช่ค่ะ ตอนนี้ฉันกับพี่เธียรอยู่ที่ร้านอาหาร ตรงหน้าเราตอนนี้ก็มีคุณแม่ของฉันและคนที่ถามเมื่อกี้ก็คือแม่ของฉัน แต่แม่ของฉันเขาไม่ได้นั่งอยู่คนเดียวหรอก ข้างๆ แม่ก็คือแม่พี่เธียร
ใช่ค่ะ วันนี้ผู้ใหญ่ทั้งสองคนนัดเราทั้งสองคนมาทานข้าวกัน ฉันที่ไม่ได้อยากมาเท่าไหร่นักเพราะไม่อยากโดนแม่แซวแกมแอ๋วพี่เธียรเลยถูกบังคับให้มานั่งตรงนี้ด้วย
และคนที่จะทำให้ฉันยอมมาได้ก็คือพี่เธียรเท่านั้น เขาบอกว่าวันนี้แม่ของเขาก็ต้องการพบฉันเหมือนกัน ฉันเลยต้องมา
แต่มานั่งในร้านได้ไม่ทันไรแม่ฉันก็แซวเรื่องที่พี่เธียรพาไปพิพิธภัณฑ์เมื่อหลายวันก่อนเสียแล้ว
แต่ฉันแอบเอะใจตรงที่แม่รู้ได้ไงว่าฉันไปพิพิธภัณฑ์มา
ขวับ!
“แม่รู้ได้ไงว่าสวยไปพิพิธภัณฑ์มาค่ะ”
“ไม่รู้สิแปลก เธียรเขาโทรหาแม่ค่ะ” แล้วดู
