ภายในร้านอาหารหรู นนทิยาก็คะยั้นคะยอให้ภวินท์กินอาหารที่ตนเองใช้ตะเกียบคีบให้ ภวินท์กินบ้างไม่กินบ้าง และก็ภาวนาให้หลุดพ้นจากปลิงตัวนี้เสียที
“พี่ไบร์ทขา คืนนี้เราไปเที่ยวกันนะคะ”
เมื่อภวินท์ไม่ได้ตอบตกลงหรือปฏิเสธ นนทิยาจึงจีบปากจีบคอพูดต่อ
“พอเราเที่ยวกันเสร็จแล้ว เราก็ไปต่อกันที่โรงแรม... นนนี่อยากนอนกับพี่ไบร์ทก่อนแต่งงานน่ะค่ะ”
ภวินท์ถึงกับถลึงตาใส่นนทิยา ก่อนจะสลัดมือออกจากอุ้งมือซุกซนนั้น
“พูดบ้าอะไรของเธอ”
“นนนี่ก็พูดอย่างที่ใจต้องการไงคะ เราไปทำความรู้จักกันก่อนแต่งงานนะคะ”
แล้วนนทิยาก็ขยับหน้าอกของตัวเองส่ายไปมากับขอบโต๊ะ หวังว่าภวินท์จะให้ความสนใจแต่ชายหนุ่มกลับเบือนหน้าหนี
“เป็นสาวเป็นนางทำตัวให้มันมีราคาหน่อย”
ชายหนุ่มตำหนิอย่างไม่ไว้หน้า ก่อนจะควักเงินออกมาวางบนโต๊ะ
“นี่ค่าอาหาร ฉันไปล่ะ”
ภวินท์ลุกขึ้นและรีบเดินเร็วๆ จากไปทันที
“พี่ไบร์ท... เดี๋ยวก่อนสิคะ พี่ไบร์ท
