บทที่ 36 บีบหัวใจ "พี่โปรดฮือออ พี่หายไปไหนมา ผมตามหาพี่จนผมใจจะขาดอยู่แล้วฮือออ" "เรื่องมันยาวเดี๋ยวค่อยว่ากัน ตอนนี้เพลงอยู่ไหน เด็กในท้องเป็นยังไงบ้าง..." "ฮึก! เด็กไม่อยู่แล้วพี่ ตอนนี้เพลงถูกฉีดยานอนหลับเพราะมีอาการคลุ้มคลั่ง ผมอยากไปหาเพลงแต่ก็เป็นห่วงพี่ ผมก็ทิ้งพี่ไม่ได้เหมือนกัน ฮึก" "มึงไม่ต้องร้องไห้แล้วรีบพากูไปโรงพยาบาลเถอะ กูเป็นห่วงเพลง..." หลังจากที่ฉันถูกพาออกมานอนพักที่ห้องพักฟื้นฉันก็เริ่มรู้สึกตัว ความเจ็บปวดที่ฉันมีมันค่อย ๆ จางหายไป ฉันลืมตาขึ้นมาเห็นคุณปราณยืนอยู่ที่ปลายเตียง ฉันอดไม่ได้ที่จะเรียกหาคุณโปรดว่าเขาอยู่ไหน ฉันคิดถึงเขาเหลือเกิน.... คิดถึงเสียงบ่น คิดถึงแววตาของเขา "คุณโปรดล่ะ ฮือออ คุณปราณคุณโปรดอยู่ที่ไหนคะ ฮึก!" "ฉันอยู่นี่เธอจะร้องไห้ทำไม" "ฮือออ คุณโปรดฮึก! ฮือออ คุณเป็นยังไงบ้าง คุณหายไปไหนมาฮืออ~" "ฉันไม่ได้ไปไหนไม่ต้องร้องไห้แล้ว ฉั