บทที่ 16
การประชุมที่แสนวุ่นวาย
ตึกสูงเสียดฟ้าที่ฉันเข้าใจผิดมาโดยตลอดว่ามันเป็นเพียงแค่ตึกพาณิชย์หรือไม่ก็อาจจะเป็นโรงแรม เป็นตึกของสำนักงานไหนสักที่ แท้จริงแล้วมันคือสถานที่ต้องห้าม คนภายนอกไม่สามารถเข้าไปได้
ฉันหันไปมองหน้าคุณปราณเหมือนเขากำลังทำสมาธิ ฉันจึงหันหน้าไปมองคุณโปรดรายนี้กำลังเตรียมอาวุธเช็กความเรียบร้อยของกระสุนปืน แค่ฉันเห็นปืนขาฉันก็สั่นจนขยับไม่ได้
รถหรูขับเข้ามาจอดด้านในบอดี้การ์ดรีบมาเปิดประตูให้พวกเราทั้งสามคน คุณโปรดเดินลงมาก่อนตามด้วยคุณปราณและฉัน
พวกเราทั้งสามคนเดินเข้ามาชั้นแรกมีพนักงานต้อนรับและมีเหล่าบอดี้การ์ดยืนเรียงรายเต็มไปหมด ทุกคนก้มคำนับให้คุณโปรดคุณปราณแล้วก็ฉัน แหวนที่ฉันสวมใส่มันจะช่วยปกป้องฉัน คนของ
เทวะดำรงจะปกป้องฉันด้วยชีวิต
พวกฉันขึ้นมาชั้น 40 แค่ประตูลิฟต์เปิดบอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ทั้งสองฝั่งซ้ายและฝั่งขวารีบก้มคำนับพวกฉันทั้งสามคน บอดี้การ์ด
