บทที่ 17
โดนปั่น
การประชุมในวันนี้ใช้เวลาร่วม 2 ชั่วโมง ก่อนที่ทุกคนจะย้ายห้องไปยังห้องจัดเลี้ยง ฉันเดินเข้ามาในห้องอย่างสง่าผ่าเผย เหล่าคุณหญิงคุณนายนั่งรวมกันอยู่ที่ห้องนี้นี่เอง
ความสวยของฉันคงจะสะกดจิตสะกดใจบรรดามาเฟียทั้งหลาย ทุกคนผิวปากมองทรวดทรงองค์เอว บางคนก็มองมายังหน้าอกอวบอิ่มที่มันเกือบล้นทะลักออกมาจากชุด
คุณโปรดและคุณปราณพาฉันมานั่งที่โต๊ะ VIP แชมเปญราคาแพงถูกยกมาเสิร์ฟแม้แต่แอลกอฮอล์นำเข้าทั้งหลายก็ด้วย แต่ฉันไม่ได้สนใจสุรามึนเมา สิ่งที่ฉันสนใจมากที่สุดในตอนนี้คือขาหมูพะโล้ในจานตรงหน้ามากกว่า
ฉึก!
ฉันใช้ส้อมและมีดปักลงไปยังขาหมูพะโล้ชิ้นนั้นจนทุกคนบนโต๊ะหันมามองหน้าฉัน บางคนก็กลืนน้ำลายให้กับท่าทางการใช้มีดหั่นเจ้าเนื้อชิ้นโต ฉันหันมามองหน้าคุณปราณเขายิ้มแหย ๆ ก่อนจะยกแก้วขึ้นมาดื่ม ส่วนคุณโปรดกะพริบตาถี่ ๆ หันหน้าหนีไปอีกทาง
"ก็ฉันหิว เมื่อกี้นั่งอยู่ตั้ง 2 ชั่วโมงน
