ตอนที่ 16 ส่วนเกิน
ผมมีคุณเคลย์ตันนั่งเป็นตุ๊กตาล้มลุกอยู่บนตัก เพราะเจ้านายน้อยตัวอ้วนกลมขี้อ้อนไม่ยอมนั่งบนเก้าอี้เด็กแต่อ้อนจะขอนั่งตักผม ประกอบกับเพราะเห็นว่าเจ้านายตัวเล็กยังมีไข้คงอยากอ้อนและเรียกร้องขอความรักจากทั้งผมและคนเป็นพ่อ
ผมมีหน้าที่อุ้มส่วนคุณอัลเดรมีหน้าที่ป้อนข้าว ต้องช่วยกันทำงานเป็นทีมเพราะคุณหนูเคลย์ตันเวลาไม่สบายงอแงจริงๆ แม้แต่ผมจะเดินไปห้องน้ำเจ้านายตัวน้อยของผมยังร้องไห้จ้าจะขอตามไปดมกลิ่น พอผมเดินไปห้องน้ำแล้วปิดประตูหนีเท่านั้นแหละเด็กน้อยก็ทิ้งตัวขาชี้ฟ้าร้องไห้เหมือนจะขาดใจจนผมต้องรีบวิ่งมาอุ้มเอาเข้าไปในห้องน้ำด้วย
“อื้อ” คุณหนูเคลย์ตันนั่งจ้องหน้าผมนิ่งพร้อมกับขมวดคิ้วเข้าหากัน
“ห้ามบ่นว่าเหม็นนะครับคุณเคลย์ตัน” ผมจิ้มนิ้วไปบนปลายจมูกน้อยๆ นั้นแล้วหัวเราะชอบใจ
"อื้อ" คุณเคลย์ตันนั่งกอดผมไว้เหมือนกลัวผมจะหาย
การนอนโรงพยาบาลของคุณหนูเคลย์ตันทำให้ผมได้เห็
