11

2204 คำ

“เด็กดี...” เขาเอ่ยชื่นชม เป็นคำพูดที่เขามักจะใช้ชมแฟนคลับเวลาทำตัวน่ารักเสมอ เพราะเขาน่ารักอ่อนโยนแสนดีและจริงใจถึงเพียงนี้ แฟนๆ ที่ได้เจอตัวจริงของเขาถึงได้คลั่งไคล้เขา แน่นอนว่าเธอก็ด้วย เธอยอมรับว่าตัวเองสองมาตรฐาน ถ้าเป็นคนอื่นสิ่งที่เขาทำนั้นถึงเธอจะยอมรับว่าตัวเองพลาด แต่ลึกๆ จะต้องโทษว่าเป็นความผิดของอีกฝ่าย แต่พอเป็นอเล็กซ์ เธอเลยได้แต่ปิดปากเงียบไม่ยอมรับรู้อะไร ขณะหัวใจเอนเอียงไปว่ามันต้องมีอะไรผิดพลาด และเธอไม่คิดจะป่าวประกาศอะไรอยู่แล้วละ ถ้าเขาจะมาคุยเรื่องนี้ก็ไม่ต้องห่วงเลย เธอไม่ทำลายอนาคตของเขาหรอก “ว่าแต่คุณจะคุยเรื่อง...” “อ้อ...” เขาเอ่ยขึ้นไม่รอให้เธอพูดอะไรจบ ขณะที่ใบหน้าเธอเอนซบกับแผงอกหนั่นแน่นภายใต้เสื้อเชิ้ตลายทางสีกรมท่าอ่อนจางของเขา “ผมมาเพื่อรับผิดชอบครับธารา” เขาก้มหน้าลงมองเธอ ตอนนี้เขายืนอยู่หน้าประตูห้องนอนเธอแล้วใช้ขาดันเปิดประตูที่ไม่ได้ปิดสนิทให้เปิดออกกว้าง แล้วจึงเอ่ยซ้ำอีกครั้ง “ผมจะแต่งงานกับคุณ...” คำพูดของเขาเหมือนถูกเปิดซ้ำไปซ้ำมาในหัวของเธอ ชายหนุ่มวางเธอลงบนเตียงแล้วเป็นฝ่ายอ้อมไปนั่งบนเก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานของเธอซึ่งรกรุงรังและยังมีกองหนังสือวางจนสูงท่วมหัว เขาปรายตามองไปรอบๆ ห้อง จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนแล้วตรงดิ่งไปยังของรักของหวงอย่างหนึ่งของเธอ พอธาราเห็นอย่างนั้นก็พลันผุดลุกขึ้นแล้วร้องตะโกนห้ามเสียงดังลั่น “อย่า!” แต่ว่าไม่ทันแล้ว เพราะอเล็กซ์เดินไปหยุดอยู่หน้าสแตนดี้ขนาดเท่าตัวจริง แล้วเขาก็ดึงเอาเสื้อคาดิแคนที่เธอปิดหน้าเขาเอาไว้ออกมา ธารายกมือปิดหน้าอย่างอับอาย จะมีสักกี่คนในโลกกันที่ต้องเผชิญหน้ากับสถานการณ์เดียวกันกับเธอ ตอนไปขโมยมาก็ไม่คิดหรอก แต่ถ้าอนาคตรู้ว่าจะเป็นอย่างนี้เธอจะรีบเอาไปซุกไว้ในตู้เสื้อผ้าก่อนเลย อย่าบอกให้เธอทิ้งเชียว ทิ้งเทิ้งอะไรกัน ทิ้งไม่ได้หรอก นี่ของรักของหวงเชียวนะ! ธาราแง้มนิ้วมือออกจากกันแอบมองเขา ก็เห็นอเล็กซ์พยักหน้าด้วย สีหน้าอ่อนโยนเป็นปกติ ไม่รู้สึกตกใจอะไรทั้งสิ้นที่เห็นสแตนดี้ขนาดเท่าตัวจริงของตัวเองแล้วพูดขึ้นมาว่า “โทรศัพท์รุ่นนี้ใช้ดีนะ ผมก็มีอยู่เครื่องนึงเหมือนกัน ทางเจ้าของให้มา น่ะครับ” พ่อเทพบุตร...เธอแทบอยากจะลงไปกรีดร้องกราบชายหนุ่มที่ช่วยกอบกู้สถานการณ์กระอักกระอ่วนชวนอับอายนี้ให้แก่เธอ เขาไม่ได้มีสีหน้าหวาดกลัว ดูถูกเหยียดหยามหรือขยะแขยงอะไรทั้งสิ้นที่เห็นว่าในห้องของเธอมีรูปและ ข้าวของเกี่ยวกับเขามากมายแค่ไหน เขาทำเหมือนไม่เห็นอะไร แถมพอจับได้ยังช่วยกู้หน้าให้เธออีก ไม่เคยนึกเสียใจเลยสักครั้งที่ทุ่มเทเพื่อเขาได้ขนาดนี้! “ค่ะ” ธารายิ้มแหยๆ “ธารก็ซื้อตามเครื่องหนึ่งเหมือนกัน ใช้ดีมากจริงๆ” เธอจะกล้าพูดอวยอะไรออกมาได้อีก ปกติใครถามเธอจะอวยเป็นวรรคเป็นเวร สนับสนุนหน้าที่การงานของหลัวมโนอย่างเขาอย่างเต็มที่ ประหนึ่งมีหุ้นในบริษัทก็ไม่ปาน แต่พอเจอเขาตัวเป็นๆ ตรงหน้า บอกตามตรงยังสั่นไปทั้งตัวจนถึงบัดนี้อยู่เลย! “แต่เดี๋ยวเขาจะออกรุ่นใหม่ รู้สึกจะติดต่อผมเป็นพรีเซนเตอร์เหมือน เดิม แล้วผมจะเอามาให้ธาราลองใช้สักเครื่องนะครับ” ชายหนุ่มบอกอย่างเอาใจ คลี่ยิ้มอบอุ่นก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ทำงานของเธอเหมือนเดิม ธาราเลยจำต้องล่าถอย ทรุดลงนั่งหมิ่นๆ บนขอบเตียง ท่าทางนั่งอยู่ไม่สุขราวกับทับของร้อนก็ไม่ปาน เฮ้อ...โชคดีที่ก่อนจะป่วยเธอเก็บกวาดห้องจนสะอาด เลยไม่มีเสื้อผ้าเกลื่อนกลาดและกางเกงในเสื้อในว่อนทั่วห้องให้เป็นที่น่าอับอายมากไปกว่านี้ “คุณ...อเล็กซ์” เธอตัดสินใจเรียกเขาออกมาในที่สุด ทว่าน้ำเสียงยังคงสั่นเทาด้วยความตื่นเต้นมากอยู่ดี “มะ...ไม่ทราบว่าธุระของคุณคือ...” “อ้อใช่” ชายหนุ่มที่เอาแต่จ้องหน้าเธอพลันร้องขึ้นมาอย่างนึกขึ้นได้เมื่อเธอสะกิดเรียกเขา “อย่างที่ผมบอกธาราไปว่า ผมมารับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองทำ” “จริงๆ มันก็เป็นแค่ความผิดพลาด ถ้าคุณจะไม่...” เขาโน้มตัวเข้าหา ยกปลายนิ้วขึ้นแตะริมฝีปากของเธอเป็นเชิงบอกให้เธอหยุดพูด “ผมจะไม่แก้ตัวในสิ่งที่ผมทำผิด แต่ผมจะรับผิดชอบ ผมหวังว่าธาราจะไม่เกลียดผมเสียก่อนที่กว่าจะมาหาคุณก็ช้าไปหลายวัน อย่างที่คุณเห็นช่วงนี้มีข่าวเสียหายเกี่ยวกับผมมากมาย แต่มีเพียงเรื่องเดียวที่ผมใส่ใจ...” “แต่ว่าเราไม่ได้รู้จักกัน...” หญิงสาวพยายามทักท้วง ไอ้ความฝันว่าอยากได้เขาเป็นสามีมันก็เรื่องหนึ่ง แต่ความจริงก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง อีกอย่างเธอก็โตแล้ว ยี่สิบห้าจะยี่สิบหกแล้ว อย่างไรก็รับผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้นได้ คิดในแง่ดี พลาดกับเขาในคืนนั้นก็ดีกว่ากับใครไม่รู้จริงๆ “ไม่เป็นไร ผมพร้อมจะเรียนรู้เกี่ยวกับธารา แล้วให้ธาราเรียนรู้เกี่ยวกับผม” “แต่ว่างานของคุณ” “ผมคุยกับ มาร์คัส แอนเดอร์สัน เรียบร้อยแล้วครับ เขาเห็นด้วยด้วยซ้ำไปที่ผมจะแต่งงานกับคุณ อย่างน้อยคุณก็เป็นพนักงานในบริษัทของเขา” คำพูดของชายหนุ่มทำให้ธาราสมองตื้อตัน ชักคิดอะไรไม่ออก “แต่ถึงอย่างนั้นธารคิดว่า...” “ธาราอย่าคิดอะไรมาก แค่เชื่อใจผมก็พอ...” ไม่เพียงแค่พูด เขายังยื่นมือมากุมมือเธอแน่น มือเล็กของเธออยู่ในอุ้งมือใหญ่ของเขา กำรอบมิดชิดไม่มีทางหนีไปได้เลย “ธาร...” “ผมจะจัดงานแถลงข่าวหลังจากผมพาธาราไปที่เซี่ยงไฮ้ด้วยกัน ธาราเอาพาสปอร์ตมาให้ผม แล้วเดี๋ยวผมจะให้คนจัดการขอวีซ่าด่วนให้” ชายหนุ่มสรุปอย่างรวบรัด ธาราที่ยังมึนๆ งงๆ เลยตั้งรับไม่ทัน แต่ถึงอย่างนั้นก็บอกกับชายหนุ่มไปว่า “ธารยังเหลือวีซ่าเข้าจีนได้อีกครั้ง อยู่ได้สามสิบวันน่ะค่ะ ถ้าจะต้องไปช่วยแถลงข่าวให้คุณว่ามันไม่เป็นความจริง...” ชายหนุ่มส่ายหน้า แล้วส่งสายตาดุๆ ที่ให้ความรู้สึกพร้อมจะหลอมละลายตรงหน้าเขามากกว่าหวาดกลัวออกมา พลางขัดขึ้นมาว่า “ผมจะพาคุณไปแถลงข่าวว่าผมจะแต่งงานกับคุณจริงๆ ต่างหาก” เขาเน้นย้ำคำว่าแต่งงานหนักแน่นเป็นพิเศษ “แต่ธารว่า...” “ถ้าอย่างนั้นเป็นคู่หมั้นกันก่อนก็ได้” เขาไม่เพียงแค่พูด ยังรวบรัด มัดมือชก หยิบเอากล่องแหวนสีดำสนิทออกมา จากนั้นจึงหยิบเอาแหวนนั้นสวมใส่นิ้วนางของเธออย่างรวดเร็วจนธาราตั้งรับไม่ทัน “เดี๋ยว ธารว่ามัน...” “ตอนนี้คุณเป็นคู่หมั้นของผมแล้ว” เขายิ้มให้เธออย่างชอบใจเหมือนเด็กซุกซนได้ของที่ตนเองต้องการเรียบร้อย “หลังจากนี้เราค่อยเตรียมงานแต่งงานกันเนอะ” เอ๋? นี่มันอะไรกัน ทำไมถึงได้รวบรัดแบบนี้! “มันจะไม่กระทบกับงานของคุณเหรอคะ อีกอย่างใครๆ ก็จับได้ว่าเราไม่ได้คบกันมาก่อน ธาร...” “พรุ่งนี้ผมจะมาหาธาราอีก แล้วเราจะได้พูดให้ตรงกัน บางครั้งคงต้องขอความร่วมมือจากธาราว่าเราคงต้องโกหกบ้างเล็กๆ น้อยๆ” “ธารว่าธารไม่...” “ธาราครับ” ชายหนุ่มรวบมือของเธอเข้าหากัน หลังจากเห็นว่าเธอจะถอดแหวนที่เขาสวมให้คืนไป “คุณจะทำให้ผมรู้สึกผิด เหมือนตกอยู่ในนรก ทั้งวันจริงๆ อย่างนั้นเหรอ” “...” หญิงสาวพูดไม่ออก เธอรู้จักเขาดี รู้จักดีมากๆ เลยว่าอเล็กซ์ไม่ชอบ เอาเปรียบคนอื่นและเป็นคนมีความรับผิดชอบสูงมากๆ เขาจะเครียด กังวลจนทำอะไรไม่ได้เลยถ้ายังรู้สึกผิด และตอนนี้เขากำลังรู้สึกผิดและอยากรับผิดชอบในสิ่งที่เกิดขึ้น “ถ้าคุณจะทำเพียงเพราะข่าว...” ธาราเกริ่น ทว่าเขาส่ายหน้าอย่างเด็ดขาด “ไม่แค่ข่าวหรอก ข่าวไม่เกี่ยวเลยด้วยซ้ำไป แต่ที่ผมตามหาธารามาถึงที่นี่เพราะผมต้องการรับผิดชอบจริงๆ...” “...” “แต่งงานกับผมนะ” หญิงสาวไม่ตอบ เธอก้มหน้าลงหลบสายตาอ้อนวอนของเขา ทว่าถึงอย่างนั้นหัวใจเธอก็พลันอ่อนยวบไปหมด ไม่รู้ว่าช่วงนี้เกิดอะไรขึ้นกับเขา ตั้งแต่เห็นข่าวตัวเองธาราก็เลิกเสพข่าวทุกอย่างไปจนหมด หญิงสาวเลยตกข่าวอย่างรุนแรง “ธารจะคิดก็แล้วกัน” ท้ายที่สุดเธอที่ถูกรุกเร้าอย่างไม่ทันตั้งตัวก็ตอบแบ่งรับแบ่งสู้ไปอย่างมึนๆ ส่งผลให้อเล็กซ์ยิ้มกว้างด้วยความดีใจ “ขอบคุณครับ” ชายหนุ่มพูดพร้อมกับดึงร่างเธอเข้าสู่อ้อมกอดของเขา หัวใจธาราพลันเต้นกระหน่ำอย่างรุนแรงมากกว่าเดิม “ธาราจะไม่ผิดหวังที่เลือกผม ระหว่างเราอาจจะเกิดขึ้นเพราะความผิดพลาด แต่หลังจากนี้จะเป็นความ ตั้งใจที่ผมจะทำให้ธารามีความสุขมากที่สุด” ซูเปอร์สตาร์หนุ่มให้คำมั่นสัญญา “เอ่อ...” ธาราพูดอะไรไม่ออกไปครู่ใหญ่เพราะสับสนมึนงงมาก ไม่คิดว่าตนเองจะก้าวมาถึงจุดนี้ได้ “ธารจะบอกคุณหลายทีแล้วว่า เรียกธารเฉยๆ ก็ได้ค่ะ เรียกธาราแล้วไม่คุ้นเลย” ถึงจะเป็นชื่อเธอก็ตาม แต่นอกจากครูบาอาจารย์ นานแล้วไม่มีใครเรียกเธอธาราอย่างนั้น ธาราอย่างนี้ แถมน้ำเสียงทุ้มนุ่มเซ็กซี่ เธอแทบจะหลอมละลายใต้ฝ่าเท้าเขาเลยทีเดียว “ครับธาร...” ชายหนุ่มตอบรับอย่างง่ายดาย เขาลุกขึ้นยืน จากนั้นจึงดึงร่างเล็กของเธอให้ลุกขึ้นตาม “ผมคุยกับธารเสร็จแล้วคงต้องรีบกลับไปเตรียมตัว ยังไงพรุ่งนี้ผมจะมาหาธารแต่เช้าอีกทีและต้องคุยกับพ่อแม่ของธารด้วย หวังว่าพวกท่านจะไม่ขัดข้อง” “ก็ได้ค่ะ” เธอตัดสินใจไม่รั้งเขาเอาไว้ เพราะตนเองต้องการเวลาคุยกับพ่อแม่และพี่ชายเหมือนกัน ที่จู่ๆ ตอนนี้เธอก็มีคู่หมั้นที่พวกเขาไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน โอย...จะอธิบายอย่างไรดีเนี่ย พูดไม่ถูกหรอก เพราะเธอก็ยังพูดไม่ถูกเหมือนกัน! พอเห็นเธอตอบรับเรียบร้อย ชายหนุ่มก็ยิ้มอบอุ่นอ่อนโยนออกมาอีกครั้ง แล้วดึงใบหน้าเล็กของเธอเข้าหาเขา แนบจุมพิตแผ่วเบาทว่ากลับทำให้รู้สึกร้อนรุ่มไปทั่วทั้งกายและใจบนหน้าผากนูนสวยของเธอ “เด็กดี...ผมเชื่อว่าธารจะมีความสุขถ้าให้โอกาสผมนะครับ” พูดจบเขาก็จูงมือเธอพาเดินออกจากห้องลงไปถึงชั้นล่าง จากนั้นจึงยอมปล่อยมือเธอ ล่ำลาแม่ของเธออย่างเป็นกันเองก่อนจะจากไป ทว่าก่อนจะไปขึ้นรถ เขายังขยิบตาและยิ้มให้เธอ พร้อมกับทำปากพูดโดยไม่มีเสียงบอกเธอว่าพรุ่งนี้เขาจะมาใหม่ ธาราที่เดินไปส่งเขาได้แต่มึนงง เธอเรียบเรียงอะไรในสมองไม่ถูกเลยตอนนี้ สิ่งเดียวที่รู้คือเธอข้ามขั้นตอนไปแล้ว ธาราสาวโสดที่ไม่เคยออกเดต ไม่เคยมีแฟน ไม่เคยมีผู้ชายมาจีบหรือมีความทรงจำมุ้งมิ้งอะไรของการตกเป็นชะนีที่อยู่ในห้วงรักนอกจากการชอบศิลปินหรือนักแสดงเท่านั้น ทว่าตอนนี้เธอมีคู่หมั้นที่พยายามรวบรัดให้เธอแต่งงานกับเขาแล้ว แถมผู้ชายคนนั้นยังเป็นถึงซูเปอร์สตาร์ระดับเอเชียด้วย! พุทโธ ธัมโม สังโฆ... หญิงสาวแทบอยากจะกุมพระ เพื่อให้รู้ว่านี่เธอไม่ได้ฝันไป ใครจะไปคาดคิดว่าในที่สุดสิ่งศักดิ์ทั้งหลายจะพร้อมใจกันทำตามที่ขอ อันที่จริงเธอแค่ขอสเปกหน้าตาอย่างนี้ แต่ท่านใจดี สงสัยเห็นแก่ที่เธอมานะบากบั่นไปขอมาหลายที่ทั้งในและนอกประเทศ จึงได้เกิดการร่วมมือกันจัดคำขอให้เธอสมหวังแบบชุดใหญ่ไฟกะพริบแบบนี้! เธอจะได้ชื่อว่าเป็น ‘เมีย’ ของคนที่เธอรักเขามายาวนานถึงห้าปี มิหนำซ้ำเขายังต้องมาขอร้องอ้อนวอนแล้วอ้อนวอนอีกเสียด้วย นี่มันปาฏิหาริย์ชัดๆ!

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more