09 ดื่ม
1254 คำ
วันหยุดสุดสัปดาห์
นี่คงจะเป็นอาทิตย์แรกเลยมั้งที่ฉันได้มีวันหยุดแล้วได้ออกมาเที่ยวพักผ่อนแบบนี้ ฉันออกมาดื่มกับต้นสองคนเพราะโทรตามฟ้าฝันแล้วแต่ฟ้าฝันไม่ว่าง ฉันก็เข้าใจแหละฟ้าฝันแต่งงานกับคุณชินกรณ์ไปแล้วนี่นา มีครอบครัวแล้วไม่ใช่คนโสดที่จะไปไหนมาไหนได้ตามใจชอบเหมือนอย่างฉัน
"แล้วนี่ได้กลับบ้านที่ต่างจังหวัดบ้างหรือเปล่า"
"ไม่อะ ไม่รู้จะกลับไปทำไม" ฉันตอบ ใครหลายๆ คนอาจจะมองว่าฉันไม่มีครอบครัวแต่จริงๆ แล้วฉันมีแหละ แต่ครอบครัวก็ถีบหัวส่งฉันตั้งแต่ก่อนเข้าเรียนมหาวิทยาลัยแล้วนี่นา ฉันก็เลยไม่รู้ว่าจะพูดถึงครอบครัวไปทำไมในเมื่อพวกเขาไม่ได้ต้องการฉัน
แม่เองก็แต่งงานมีพ่อใหม่ ส่วนพ่อแท้ๆ ของฉันก็พาเมียใหม่เข้ามาอยู่ในบ้านพร้อมกับลูกติดของเมียใหม่
พูดถึงเรื่องนี้แล้วก็เครียด ใครอยากจะมองว่าฉันเป็นลูกอกตัญญูก็ตามเถอะ ในเมื่อไม่มีใครต้องการฉันนี่นา ทำไมฉันต้องสนใจด้วยล่ะ
"แล้วนี่มาเที่ยวแบบนี้บ่อยหรือเปล่า?"
"ไม่เท่าไหร่ นานๆจะมาทีนึง"
"แต่ถ้าให้เดาสมัยเรียนมหาวิทยาลัยคงจะมาบ่อยล่ะสิท่า"
"อืม..."
"แล้วนี่จะกลับกี่โมง"
"ยังไม่รู้เลยอ่ะก็คงดื่มไปเรื่อยๆ อยากกลับเมื่อไหร่ก็ค่อยกลับฉันไม่ซีเรียส พรุ่งนี้ไม่ได้ทำงานนี่นา"
"ฉันอยากจะถามเรื่องท่านประธานน่ะ"
"มาว่า"
"เธอไม่คิดจริงๆ หรอว่าท่านประธานจะชอบเธอ"
"ไม่อะ" ฉันตอบกลับอย่างไม่คิด ถ้าเขาคิดอะไรกับฉันจริงๆ คงไม่ใช้ให้ฉันทำงานหัวหมุนตลอดทั้งวันแบบนั้นหรอก แถมคำพูดคำจาที่พูดกับฉันก็ไม่มีคำว่าปราณีเอาซะเลย
"แต่ฉันว่าท่านประธานชอบเธอนะ"
"ไร้สาระ" ฉันหยิบแก้วเครื่องดื่มขึ้นหมุนวนไปมาแล้วกระดกขึ้นดื่มทีเดียวจนหมดแก้ว ก่อนจะเทเหล้าใส่ในแก้วไว้ในปริมาณเท่าเดิม
"ดูเธอไม่ค่อยใส่ใจกับเรื่องพวกนี้เลยนะ"
"...." ฉันเค้นหัวเราะออกมา ฉันเข็ดแล้วล่ะกับเรื่องความรัก เพราะฉันคิดว่าต่อให้ฉันชอบใครคนคนนั้นเขาก็ไม่รู้หรอก
แถมเขายังยัดเยียดฉันให้กับเพื่อนของเขาอีก เพื่อที่จะได้เข้าใกล้เพื่อนสนิทของฉันอีกคน
"เธอ..."
"เวลาฉันดื่มฉันไม่ค่อยพูดอะไรกับใครนะ เพราะถ้านายอยากดื่มกับฉันก็ควรอยู่เงียบๆ"
"ขอโทษเห็นเธอดูแปลกไป"
"ฉันไม่เป็นอะไรหรอก" ฉันตอบ พร้อมกับมองไปรอบๆ ตัวเอง และก็เห็นผู้หญิงหลายโต๊ะหลายคนกำลังส่งสายตามองมาที่โต๊ะของฉัน ซึ่งก็มีแค่ฉันกับต้นที่นั่งดื่มอยู่ด้วยกัน
ไอ้หมอนี่มันหน้าตาดีมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว เสียอยู่อย่างเดียวมันชอบเต๊าะผู้หญิงไปเรื่อย ไม่ได้จริงใจอะไรกับใคร แค่เล่นๆ หวังฟันผู้หญิงนั่นแหละ
ฉันถึงไม่ให้ฟ้าฝันเข้าไปยุ่ง ฉันไม่อยากให้เพื่อนสนิทที่ฉันรักมากที่สุดต้องเสียใจ
"ผู้หญิงมองนายไม่สนใจหน่อยหรอ"
"สนใจทำไม ฉันมีคนที่น่าสนใจนั่งอยู่ตรงหน้าของฉันแล้ว"
"หึ! จะมาสนใจฉันทำไม หรือเป็นเพราะว่าฟ้าฝันแต่งงานแล้วก็เลยวนกลับมาหาฉัน?"
"แล้วมันไม่ได้หรอ เธอเองก็ไม่ได้มีใครส่วนฉันเองก็ยังโสด คนโสดทั้งสองคนจะคบกันมันก็ไม่แปลก"
"ฉันยังไม่ได้คิดเรื่องนั้นหรอก"
"...."
ต่อให้ฉันจะอยู่ครองโสดไปจนอายุ 30 40 ปีฉันก็ไม่ได้สนใจ เพราะถ้าหาผู้ชายดีๆ ไม่ได้ฉันก็ไม่รู้จะหาไปเพื่ออะไรเหมือนกัน
"งั้นตกลงเธอก็ไม่ได้ชอบท่านประธาน"
"จะไม่อยากรู้ทำไม ฉันจะชอบใครมันเกี่ยวอะไรกับนายด้วย"
"เปล่าหรอก ฉันก็แค่จะได้รู้ว่าตัวเองยังมีหวัง"
"เหอะ! กลับไปเจ้าชู้เหมือนเดิมเหอะ"
"ฉันไม่ได้เจ้าชู้สักหน่อย"
"...." ฉันเบะปากใส่คนข้างๆ ก็ไม่ได้เจ้าชู้อะไรมากมายหรอกก็แค่ทำให้ผู้หญิงเสียใจมาแล้วไม่รู้ต่อกี่คนกี่ครั้ง เลิกกับแฟนคนล่าสุดปุ๊บอีกไม่ถึงอาทิตย์ก็มีใหม่ และก็คบกับใครได้ไม่นาน คารมคมคายกะล่อนไม่ใช่เล่น
เพราะแบบนี้ฉันถึงยังไม่อยากมีใคร ฉันอยากอยู่ของฉันแบบนี้
"นี่ต้นหอม..."
"อือ อะไร?"
"ให้ฉันไปส่งไหม ดูเธอจะเมามากแล้วนะ"
"ไม่เป็นไรฉันกลับเองได้ คอนโดฉันอยู่ใกล้ๆ แค่นี้เดินข้ามถนนไปก็ถึงแล้ว" จะว่าไม่เมาฉันก็รู้สึกว่าตัวเองเมามากอยู่เหมือนกันนะ หรืออาจจะเป็นเพราะฉันนานได้มาดื่มแบบนี้ พอนั่งดื่มไปได้ไม่เท่าไหร่ก็รู้สึกหนักอึ้งแล้ว
แต่คอนโดของฉันมันก็ไม่ได้อยู่ไกลจนฉันต้องนั่งรถแท็กซี่กลับหรือต้องให้ใครไปส่ง
"เป็นเธอนี่สบายดีเหมือนกันนะ"
"สบายยังไง?"
"ก็แบบว่า...ไม่มีใครมาคอยสั่งให้ทำแบบนั้นแบบนี้ อยากใช้ชีวิตแบบไหนก็ได้ใช้ อยากทำอะไรก็ได้ทำ"
"แบบนั้นน่ะหรอที่เรียกว่าสบาย?" ฉันอยากจะหัวเราะให้กับความคิดของต้นจริงๆ คิดได้ยังไงว่าการได้เป็นฉันแล้วมันไม่มีเรื่องเหนื่อยอะไร
ที่ผ่านมาฉันมีเรื่องให้ต้องคิดตั้งเยอะ มีเรื่องมาให้หนักใจไม่เว้นแต่ละวัน ฉันก็พยายามที่จะไม่สนใจแล้ว แต่มันก็ทำไม่ได้ จนฉันกลายเป็นคนที่เอาทุกอย่างเก็บมาคิดแม้กระทั่งเรื่องเล็กๆ น้อยๆ จนมันล้นออกมาแล้วฉันก็ไม่รับรู้ความรู้สึกอะไรของใครอีกเลย กลายเป็นคนที่เฉยชาเฉยเมยโดยเฉพาะกับเรื่องความรัก ความสัมพันธ์ไม่ว่าจะเป็นคนในครอบครัวหรือว่าคนนอก
"แต่อย่างน้อยก็ดูสบายใจดีนะที่เธอไม่ต้องมีใครคอยบังคับ"
"จะเลิกพูดเรื่องพวกนี้ได้หรือยัง"
"ขอโทษๆ"
"...." ฉันถอนหายใจแล้วหันไปคว้าขวดเหล้าที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ และต้องถอนหายใจหนักกว่าเดิมเพราะเหล้าในขวดมันหมดแล้ว "น้องเอาแบบเดิมมาให้พี่อีกขวดนึง"
"ครับพี่"
"ฉันว่าพอได้แล้วมั้ง เธอดื่มไปเยอะแล้วนะ เดี๋ยวก็แฮงค์หนักหรอก"
"ถ้านายไม่ไหวอยากจะกลับก่อนก็ตามใจฉันอยู่คนเดียวได้"
"ฉันไหว แต่ที่ฉันพูดเพราะเป็นห่วงเธอนั่นแหละ"
"ไม่ต้องห่วงฉันคอแข็งดื่มได้สบาย"
"รู้แล้วว่าคอแข็ง ดูสิหมดไปตั้งกี่ขวดเธอยังนั่งดื่มได้อีกสบายๆ ฉันล่ะเชื่อเลยจริงๆ"
"หึ! ดูนายก็ออกจะดื่มเก่งนะ ไม่น่าเป็นคนคออ่อนได้"
"เธอจะมอมเหล้าฉันหรือไง"
"ทำไมฉันต้องทำแบบนั้นด้วย?"
"ก็มอมเหล้าฉันเมาแล้วก็..."
"เหอะ! ฝันไปเถอะไอ้บ้ากาม"
"เอ้า!"
"อย่าได้คิดที่จะมาพูดเรื่องแบบนี้กับฉัน ถ้าไม่อยากโดนขวดเหล้าฟาดหัวก็นั่งอยู่เงียบๆ"
"ครับ"
- ผู้เขียน
