08 ปากร้าย
1220 คำ
ช่วงเที่ยงของอีกวัน
ต้นหอม Talk
ฉันกำลังนั่งเก็บของเพื่อที่จะได้ออกไปกินข้าวกลางวันที่ด้านล่าง วันนี้เคลียร์งานที่ท่านประธานสั่งไว้เสร็จเร็วก็เลยไม่มีปัญหาอะไรส่วนเขาก็ยังเป็นแบบเดิมแหละ บางวันก็นึกบ้าขึ้นมาสั่งงานฉันแบบไม่ลืมหูลืมตาคิดว่าฉันเป็นหุ่นเหล็กหรือไงถึงได้ตั้งหน้าตั้งตาสั่งให้ฉันทำงานอย่างเดียว
แต่ก็เอาเถอะถ้าทำงานหนักแบบนี้แล้วได้เงินเดือนที่มันสมควรที่จะได้รับฉันก็ถือว่าโอเค
คลิ๊ก~ ( ข้อความใหม่ )
ฉันชำเลืองตามองไปที่หน้าจอโทรศัพท์มือถือของตัวเองเพราะมีข้อความส่งเข้ามาในไลน์ แต่เพราะตอนนี้ฉันกำลังยุ่งอยู่กับการเก็บของก็เลยยังไม่ได้ตอบอะไรกลับไปจนกระทั่งมีข้อความส่งเข้ามาอีกรอบ
?ต้น: ออกไปกินข้าวกันฉันรออยู่ที่ด้านล่างนะ
?ต้น: เดี๋ยวเลี้ยง
?ต้นหอม: แป๊บนึงนะฉันกำลังเก็บของอยู่
?ต้น: โอเค
หลังจากนั้นฉันก็รีบเก็บของให้เรียบร้อยหันไปหยิบกระเป๋าสะพายของตัวเอง ทว่ายังไม่ทันที่จะได้เดินออกไปท่านประธานก็เดินออกมาจากห้องซะก่อน
"จะออกไปไหน?"
"ไปกินข้าวไงคะเที่ยงแล้ว" ฉันหันกลับไปตอบ จะมาห้ามฉันแค่เพราะฉันทำงานไม่เรียบร้อยไม่ได้หรอกนะเพราะฉันทำงานเสร็จหมดเรียบร้อยแล้ว
"ไปกับใคร?"
"เพื่อนค่ะ"
"...." ท่านประธานมองหน้าฉันนิ่งๆ จนฉันก็เดาไม่ออกเหมือนกันว่าท่านประธานกำลังคิดอะไรอยู่ ใบหน้าของเขามันแทบจะไม่แสดงออกถึงความรู้สึกอะไรเลย
"ถ้าไม่มีอะไรแล้วขอตัวก่อนนะคะ"
"เดี๋ยว.."
"คะ?"
"กฎที่บริษัทของฉันเธออ่านครบทุกข้อหรือเปล่า"
"ครบค่ะมีอะไรหรือเปล่าคะ?"
"หวังว่าเธอจะทำตามกฎนะเพราะฉันไม่ชอบให้ใครทำผิดกฎระหว่างที่อยู่ในบริษัทของฉัน ต่อให้จะรักกันหรือมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันแค่ไหน ถ้าอยากจะรักกันก็อย่ามาทำที่นี่"
"ใครรักกับใครคะ?"
"ดูพนักงานคนนั้นจะชอบเธอนะฉันแค่มาเตือนด้วยความหวังดีเพราะฉันไม่อนุโลมให้ทั้งนั้นต่อให้เธอจะเป็นเลขาของฉันก็ตาม"
"แค่ไปกินข้าวด้วยกันมันผิดกฎด้วยหรอคะ?"
"...."
"ถ้าจะผิดก็คงผิดตั้งแต่ที่ฉันไปกินข้าวกับท่านประธานแล้วล่ะค่ะ"
"...."
"ขอตัวนะคะ"
อยากจะบ้าตายจริงๆ ต้องมาเจออะไรก็ไม่รู้แต่ละวันของฉัน ทำอันนั้นก็ไม่ได้ทำอันนี้ก็ไม่ได้ไม่ว่าฉันจะทำอะไรก็ดูจะขัดใจเข้าไปหมดเลย
จะประสาทแดกให้ได้แล้วเนี่ย
เขาเป็นผู้ชายที่ปากร้ายมากๆ ฉันไม่เคยเจอใครปากร้ายเท่านี้มาก่อนเลย ทำไมต้องคอยมาเหน็บแนมฉันกระแนะกระแหนไม่ว่าฉันจะทำอะไรโดยเฉพาะถ้ามีใครเข้ามาพูดคุยกับฉัน ก็จะหาว่าฉันกำลังแอบชอบคนนั้นแอบคุยกับคนนั้น
เหอะ! คนเราแค่พูดคุยกันมันต้องชอบกันด้วยหรือไง ถ้าเป็นแบบนั้นฉันคงมีผู้ชายล้นห้องแล้ว
เขามันบ้าต่างหาก
"รอนานหรือเปล่า?"
"ไม่นะ เธออยากกินอะไร?"
"อะไรก็ได้ ไปเถอะ"
"อื้ม..."
"ทำไมนายถึงได้ชอบชวนฉันมากินข้าวล่ะ เพื่อนในแผนกไม่มีหรอ?" ฉันกับต้นทำงานอยู่คนละแผนกกันเลย แต่นางก็ยังชอบชวนฉันไปกินข้าวตอนกลางวันตลอด เช้าๆ ก็ชอบซื้อของมาให้กิน
"มี แต่ขี้เกียจชวน มาชวนเธอดีกว่า"
"แล้วพ่อแม่นายสบายดีหรอ"
"สบายดี ฉันบอกว่าเจอเธอในบริษัทด้วยล่ะ เขาก็ออกจะดีใจนะ อยากเจอเธอด้วย"
"หรอ แต่ช่วงนี้ฉันไม่ค่อยมีเวลาว่าง นายก็รู้"
"ฉันเข้าใจ แล้วเสาร์อาทิตย์นี้เธอไปไหนหรือเปล่า?"
"ไม่นะ แต่ต้องเอางานที่บริษัทไปเคลียร์ ต่อให้ว่างไม่มีอะไรทำ ฉันก็ไม่ไปไหนหรอก อยู่ห้องเฉยๆ สบายกว่าเยอะ" ชีวิตฉันก็มีแค่นี้แหละ ถ้าไม่ทำงานก็นอน กลุ่มเพื่อนๆ ก็แยกย้ายกันไปเติบโต ติดต่อกันบ้างบางครั้ง แต่ส่วนใหญ่อยู่คนเดียวมากกว่า
ผ่านไปสักพัก
"อะข้าวที่สั่ง"
"ขอบใจนะ"
"ฉันถามอะไรหน่อยสิ"
"อื้อ ว่ามา"
"เธอ....มีแฟนหรือเปล่า"
"แค่กๆๆ!!" ข้าวที่กำลังเคี้ยวอยู่ในปากแทบสำลักออกมาเลย "ถามอะไรเนี่ย!"
"ขอโทษๆ ตกใจขนาดนั้นเลยหรอ"
"แล้วจะมาถามอะไรตอนนี้เล่า"
"ก็แค่อยากรู้น่ะ เมื่อก่อนเห็นเธอไม่ค่อยสนใจใครเลย"
"ฉันสนใจแต่เรียน จะเอาเวลาไหนไปสนใจเรื่องแบบนั้น"
"ก็จริง แล้วตอนนี้ล่ะ?"
"ถามทำไม?"
"ก็อยากรู้"
"ก็...ไม่มีหรอก...มั้ง"
"อ่าว ยังไงของเธอเนี่ย"
"ว่าแต่นายถามทำไม?"
"เปล่า ก็แค่อยากรู้เฉยๆ"
"อ๋อ..." ฉันรู้ว่าไม่ได้อยากรู้เฉยๆ หรอก คงมีบางอย่างที่นางอยากรู้จากฉัน
คิดจะจีบฉันเหรอ
เอาจริงดิ เมื่อก่อนต้นไม่เคยสนใจฉันเลยนะ เขาสนใจฟ้าฝันต่างหาก เพราะตอนนั้นฟ้าฝันสวยและสดใสมาก มีแต่คนชอบ ต่างกับฉันที่แต่งตัวเป็นเด็กเนิร์ด ทำตัวเป็นหนอนหนังสือไปวันๆ ไม่สนใจเรื่องราวรอบข้าง สนใจแต่การเรียนตัวเอง
"ท่านประธานเขาดุนะ"
"อืม..."
"เธอไม่กลัวหรอ แล้วเวลาที่เขาว่าหรือสั่งงานอย่างเดียว เธอไม่โกรธเหรอ"
"มันก็จะมีวูบนึงที่ฉันอยากจิกหัวเขาแล้วตบแรงๆ กระชากซ้ำๆ แต่ก็ทำไม่ได้เพราะเขาเป็นเจ้านาย" ฉันพูดไปก็หัวเราะไป เพราะมันมีวูบนึงจริงๆ ที่ฉันคิดแบบนี้ ฉันอยากลองทำแบบนั้นดูบ้าง เผื่อว่าจะทำให้เขาหายเป็นประสาทได้บ้าง
"พูดตลกดีนะเธอเนี่ย ตอนนั้นเห็นหงิมๆ แท้ๆ ตบใครเป็นด้วยหรอ?"
"ลองไหมล่ะคะคุณต้น"
"ไม่ล่ะ ฉันไม่อยากหาเรื่องใส่ตัว"
"...." ฉันยิ้มแล้วส่ายหน้าไปมาเล็กน้อย ก่อนจะนั่งกินข้าวต่อจนหมด
"อีกสิบนาทีจะเข้างานแล้ว"
"งั้นฉันขึ้นไปก่อนนะ" ฉันบอก เพราะกว่าจะเข้าไป กว่าจะขึ้นไปถึงอีก
"งั้นไปพร้อมกันนะ"
"อื้ม..."
"ตอนเย็นเธอกลับแท็กซี่ประจำเลยหรอ?"
"อืม ฉันไม่รถนี่นา"
"ฉันไปส่งได้นะ จะให้ไปรับไปส่งทุกวันก็ยังได้ สนใจไหม?"
"ไม่ล่ะ ฉันเกรงใจ"
"แต่ฉันเต็มใจ"
"ตกลงที่นายมาทำอะไรกับฉันแบบนี้ คือต้องการอะไรกันแน่ บอกมาตามตรงเลยดีดว่า"
"ก็ฉันอยาก...จีบเธอ"
"ฉันว่าเราสองคนเป็นเพื่อนกันแบบนี้น่ะดีแล้ว อย่าให้ความสัมพันธ์ดีๆ ของเราต้องเปลี่ยนไปเลย"
"แต่ฉันจริงใจกับเธอจริงๆ นะ"
"ฉันยังไม่อยากคิดเรื่องแบบนี้"
"ไม่ใช่ว่าเธอมีคนที่แอบชอบอยู่แล้วหรอ..."
"นายหมายถึงใคร?"
"ก็ท่านประธานไง"
"...."
- ผู้เขียน
