“แด๊ดดี้”/“แด๊ดดี้” ต้องดาวย่อเข่าขวางเด็กๆที่วิ่งจากห้องนั่งเล่นเพื่อที่จะเข้าหาคนที่ร้องเรียกอีกครั้ง อย่างลืมสิ้นเหตุการณ์สะเทือนใจเมื่อตอนเที่ยง
“ผะ...ผมไม่เป็นไร ขอผมกอดพวกเขาได้มั้ย” ไบรอัลเข้าใจการกระทำของต้องดาวทันที เธอคงไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์เหมือนเมื่อตอนเที่ยงที่เขาคงทำเรื่องไม่ดีไว้กับเด็กทั้งสอง เพราะรังสีแห่งการปกป้องมันแผ่กระจายออกมาอย่างชัดเจน ให้ห่างกันนานสี่ปีแต่เขาก็ไม่มีทางที่จะลืมเลือนนิสัยใจคอของเธอได้เป็นอันขาด
“มามี้” เบนจามินที่ไม่บ่อยนักที่จะเป็นฝ่ายเอ่ยออกมาก่อน แต่คำเรียกและแววตาเว้าวอนนั่นทำให้ต้องดาวพยักหน้าและยอมถอยออกมา เด็กทั้งสองวิ่งเข้าไปหาไบรอัลที่ย่อเข่าอ้าแขนรับร่างเล็กไว้ในอ้อมอกทันที
“แด๊ดดี้” / “แด๊ดดี้” ไบรอัลซุกหน้าหลับตาขบกรามแน่นอย่างพยายามระงับอารมณ์อ่อนไหวที่ทำให้เขาต้องน้ำตาซึม แต่ทำได้แสนลำบากนัก เมื่อน้ำตาลูกผู้ชายค่อยๆไหลออกมา เสียงเจ
