“ผิวเธอก็สวย นุ่มมือ” เขาปลดเสื้อผ้าของเธอออกโดยง่าย รติรสเพิ่งรู้สึกตัวว่าตนสวมเพียงเสื้อผ้าหลวมๆ บางเบา เขาดึงไม่กี่ครั้งร่างกายของเธอก็เปลือยเปล่า
“อุ๊ย! ว้าย!” สาวน้อยยกมือขึ้นปกปิดเรือนกาย นี่ร่างกายของเธอไร้อาภรณ์ชิ้นน้อยสองชิ้นบนล่างด้วยเหรอนี่ ใครเป็นคนเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอ แล้วใครเป็นคนพาเธอมาที่นี่
“ไม่นะ” รติรสมัวแต่ตกใจกลัว รู้ตัวอีกทีใบหน้าของเขาก็ก้มลงซุกไซ้ซอกคอหอม เธอพยายามปัดป้อง แต่เขากดมือของเธอแนบไปกับที่นอนกว้าง ก่อนจะเกลี่ยลิ้นร้อนดูดเม้มยอดอกสีชมพูสดอย่างหิวกระหาย
“อื้อ... คุณคะ คุยกันก่อน อย่าทำแบบนี้ อ๊า... อี๋...” รติรสพยายามห้ามปรามเรียกร้องให้เขาฟังเธอก่อน แต่ชายหนุ่มไม่สนใจ เขาจูบเธอไปทั่วร่างเปลือยเปล่า มือหนาเกลี่ยไปที่กลีบกายสาวที่ไร้เส้นขนให้ต้องรำคาญตา
รติรสตาโตอีกครั้งเมื่อได้มองร่างกายของเธอเอง นี่ใครโกนขนตรงนั้นให้เธอนะ แล้วร่างกายของเธอทำไมเป็นแบบ
