อาจเพราะยังเด็กไม่รู้ความ ผู้ชายหลายคนไม่ต้องการอะไรมาก ขอแค่การปรนนิบัติเอาใจจากภรรยาอย่างดี แค่นี้ก็หลงใหลประเคนให้เสียทุกอย่าง
“ทำไมต้องไปทำงานกลางค่ำกลางคืนแบบนั้นด้วย” สมพลถามอย่างตกใจไม่น้อย
“อย่าให้นิดพูดเลยค่ะ ลูกพี่พลน่ะใจแตกเสียแล้ว นิดพูดก็จะหาว่าใส่ความลูกเลี้ยงเสียอีก” นิตยาแสร้งทำเป็นไม่อยากพูด แท้ที่จริงแล้วเธอนัดแนะกับเสี่ยขาวให้ส่งคนมาแกล้งอาละวาดข้าวของเพื่อจะบังคับให้รติรสไปทำงานที่คาเฟ่เพื่อใช้หนี้ตน จริงๆ สมพลไม่ได้เป็นหนี้เป็นสินอย่างที่นางกล่าวอ้าง แต่นางกุเรื่องขึ้นมาทั้งสิ้น
นิตยาเป็นคนเสนอรติรสให้เสี่ยขาวเอง เพราะรติรสก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่ แต่ติดจะสวยเสียมากกว่า เสี่ยขาวเองก็พึงพอใจ จึงยอมยกหนี้ให้เธอ แผนการอันนี้เธอคิดขึ้นมาได้ทันควันเมื่อเสียหนี้พนันจนหมดตัวและไปกู้เพิ่มจนเป็นหนี้อีกมากมาย เพราะยิ่งเล่นก็ยิ่งเสีย แต่พอได้เงินมาก็อยากถอนทุนคืน
“งั้นก็ช่างหั
