เพลิงแค้นเสน่ห์ลวง

ปวดใจ

และสุดท้ายแล้วชวกรก็มาส่งหญิงสาวที่บ้านตามที่เขาต้องการ เขามองความเป็นอยู่ของครอบครัวนี้ด้วยความเหยียดหยาม แต่เขาไม่เข้าใจตนเองเหลือเกิน เหตุใดเขายังรู้สึกอิจฉาครอบครัวนี้ ชายหนุ่มหันมาฝืนยิ้มให้กับหญิงสาว แต่ในใจกลับรู้สึกเจ็บปวดเหลือคณา

“ขอบคุณนะคะที่มาส่ง” มัทนากล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ไม่เป็นไรครับ โอกาสหน้ายินดีรับใช้นะครับ” ชวกรกำลังโปรยเสน่ห์ให้กับหญิงสาวอย่างต่อเนื่อง

“ขอบคุณนะคะ แต่ไม่รบกวนดีกว่า เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ” มัทนากล่าวตามมารยาท แต่จิตใจก็รู้สึกดีกับผู้ชายคนนี้ไม่น้อย

“นั่นใครมาส่งเหรอลูก” นายชัชวาลย์เดินออกมาเมื่อได้ยินเสียงสนทนาระหว่างบุตรสาวกับผู้ชายคนอื่น

“อ๋อ คุณกรค่ะ เขามีน้ำใจพาหนูไปสัมภาษณ์งานแล้วก็ยังพามาส่งบ้านอีก” มัทนาอธิบายยาวเหยียด ในขณะที่มือของชายหนุ่มกำแน่นอย่างอัตโนมัติ ความแค้นมันปริ่มล้นอยู่เต็มหัวใจ การได้เห็นว่านายชัชวาลย์เป็นห่วงมัทนาแค่ไหน มันยิ่งทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดหัวใจเป็นอย่างมาก

“สวัสดีครับ” เขาพยายามฝืนยิ้มทักทายคุณชัชวาลย์ แต่น่าแปลกที่คุณชัชวาลย์กลับจำบุตรชายของตนเองไม่ได้ เขายิ้มให้กับชายหนุ่มด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความขอบคุณ

“ขอบคุณนะพ่อหนุ่มที่มาส่งลูกสาวผม” คำพูดของนายชัชวาลย์ทำให้ชวกรตาวาวโรจน์ด้วยความปวดใจ เขากล้าพูดอย่างหน้าไม่อายว่ามัทนาคือลูกสาวของเขา แล้วตัวชวกรเองล่ะ คือใครสำหรับเขา ความแค้นมันจุกแน่นอยู่เต็มอก เขาไม่อยากจะมองหน้านายชัชวาลย์ด้วยซ้ำ เขาต้องรีบไปจากที่นี่ ก่อนที่เขาจะคุมความเสียใจไว้ไม่ได้

“งั้นผมลาล่ะครับ” เขาต้องพยายามกลั้นความเจ็บปวด เพื่อให้น้ำเสียงออกมาปกติที่สุด

“ขับรถดีๆ นะคุณ” มัทนากล่าวกับชายหนุ่มด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่จะหันไปคล้องแขนบิดาแล้วเดินเข้าบ้านไป ในระหว่างที่ชวกรกำลังจะออกรถไป เขาเผลอมองไปเจอภาพนั้นพอดี ความรู้สึกเจ็บปวดมันท่วมท้นไปทั้งหัวใจ ผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นบิดาของเขา แต่กลับไม่เคยทำหน้าที่บิดาเลยสักครั้ง แต่กับมัทนาที่ไม่ได้มีสายเลือดเดียวกันกับนายชัชวาลย์ เขากลับประคบประหงมราวกับไข่ในหินก็ไม่ปาน มันทำให้ความแค้นของเขามันพุ่งขึ้นอย่างที่เขาไม่สามารถสะกัดกั้นมันไว้ได้

เขารีบบึ่งรถออกไปจากหน้าบ้านโกโรโกโสของนายชัชวาลย์ทันที เขาไม่อยากเจ็บปวดกับภาพแบบนี้เลยสักนิด แต่เรื่องที่ต้องปวดใจที่สุด นั่นก็คือการที่บิดาของเขา จำเขาไม่ได้เลย ซึ่งตอกย้ำความรู้สึกที่เขารู้สึกต่อบิดา แต่เขาลืมไปว่านี่ก็ผ่านมากว่ายี่สิบ หน้าตาของเขาก็เปลี่ยนไปเยอะ เลยอาจจะทำให้บิดาของเขาจำไม่ได้ เพราะความแค้นที่เกิดขึ้นมันกำลังบังตาเหตุผล ทำให้เขาไม่ได้คิดทบทวนเรื่องนี้เลยสักนิด