บ่วงปรารถนาลวงใจ : อดเปรี้ยวไว้กินหวาน

565 คำ

หลังจากที่พลอยรุ้งกลับมาจากที่ผับ หญิงสาวก็คิดว่าเรื่องทุกอย่างจบลง แต่เปล่าเลย เมื่อเธอพบว่าคีตะมาดักรอเธอที่หน้าคอนโดของเธอ เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะตามหาเธอเจอ ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเขาทำแบบนี้ทำไม มันเหมือนคนโรคจิตที่กำลังคุกคามเธออยู่ “คุณตามฉันมาแบบนี้โรคจิตหรือเปล่า ผู้หญิงเขาไม่สานต่อ แล้วยังตามมาวุ่นวายแบบนี้” พลอยรุ้งต่อว่าไปตามตรง วันนี้ในสถานที่ที่ผู้คนพลุกพล่านแบบนี้ เขาคงไม่กล้าทำอะไรเธอแน่ๆ เธอมั่นใจแบบนั้น “คุณตีราคาผู้ชายที่เขาสนใจคุณเป็นคนโรคจิตอย่างนั้นเหรอครับคุณพลอยรุ้ง” คีตะเอ่ยอย่างไม่ยี่หระ เขาไม่สนใจว่าเธอจะไล่ยังไง ถ้าเขาอยากได้ เขาก็ต้องได้ กฏข้อนี้มันใช้ได้เสมอ “คุณสนใจฉัน แต่ฉันไม่สนใจคุณ แค่นี้มันน่าจะชัดเจนแล้วนะคะ” พลอยรุ้งพยายามรักษามารยาทอย่างที่สุด “ให้โอกาสตัวเอง ลองศึกษาผมดูนะครับ เริ่มจากเพื่อนก็ยังดี ผมจริงใจกับคุณจริงๆ” คีตะพยายามเข้าหาหญิงสาว ยิ่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม