หลายวันต่อมา
คาเฟ่เล็กๆภายในมหาวิทยาลัยเงียบกว่าทุกวัน เสียงพูดคุยแผ่วเบาของนักศึกษาที่นั่งกระจายอยู่ไม่กี่โต๊ะ ทำให้บรรยากาศดูสงบจนผิดสังเกต
“แกสองคนเอาน้ำอะไรดี”
บี๋เงยหน้าขึ้นจากเมนู ถามเพื่อนทั้งสองที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
“ฉันเอาชาเขียว”
เมยตอบทันที
“ฉันเอาชาไทยแล้วกัน”
ลิลินพูดตามก่อนจะกวาดสายตาไปรอบๆร้าน พลางคิดว่าวันนี้ทำไมดูเงียบดีจัง
“บี๋ แกสั่งเสร็จยัง”
เมยถามขึ้น
“กำลังแกเอาไรเพิ่มมั้ย”
“ฉันเอาน้ำเปล่าอีกขวดนึง”
เมยพูดพร้อมยกนิ้วชี้ขึ้นมาหนึ่งนิ้ว พร้อมทั้งยิ้มส่งให้กับบี๋ไปด้วย
“โอเคได้”
“ขอบใจแก”
เมยพูดกับบี๋จบก็หันกลับมามองเพื่อนสนิทที่นั่งเงียบอยู่นาน ดวงตาเต็มไปด้วยความหม่นๆในแววตา ก้มหน้ามองมือถือนิ่ง
“แก”
“หือ”
ลิลินขานรับพลางเลื่อนสายตาจากมือถือขึ้นมามอง
“ฉันว่าพี่บาสแม่งชอบแกแน่ๆใช่ปะ เขาจีบแกจริงจังเลยใช่มั้ยล่ะ แกฉันมาตรงๆเถอะ เมื่อคืนที่เขาไปส่ง
