คราวนี้ถึงตาฉันหัวเราะแล้ว “ฮ่า ฮ่า ฮ่า...มึงก็มีวันนี้เหรอวะไอ้ปัณณ์ กูไม่อยากจะเชื่อเลย ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ละ เซลฟีให้กับความอัปรีย์ในชีวิตของพวกเราหน่อย”
ฉันยกโทรศัพท์ขึ้นจากนั้นก็กอดคอมันแล้วทำท่าเหมือนจะหอมแก้มแล้วโพสต์ลงโซเซียลไปเลย พร้อมแคปชัน
#เมื่อความอัปรีย์มาเยือน สงสัยเพื่อนจะกลายเป็นแฟนเร็ว ๆ นี้ #รินปัณณ์❤️@ปัณณ์ปัญญาอ่อน
ฉันแทกมันด้วยแล้วก็บอกให้มันดูหลังนั่งเลียนิ้วจากการกินกุ้งแช่น้ำปลา
“มึงดู...แฮชแทกนี้ชอบไหม”
ไอ้ปัณณ์รีบเปิดดูแล้วก็ทำหน้าเหี้ยใส่ฉันแล้วก็โวยวาย
“ไอ้เหี้ยรินมึงลบเลยนะ ถ้าขืนคบกับมึงหญิงที่กูดีลไว้หายหมดไอ้สัด”
ฉันไม่ลบแล้วก็ยักคิ้วให้มันสองที แต่ในใจกลับหน่วงขนลุกแปลก ๆ จนต้องลูบที่แขนเมื่อนึกถึงแฟนเก่าที่เคยกินกับไอ้ปั้นแล้วก็กลับมาคบกันอีก
“มึงว่าไอ้ปั้นจะพาแฟนเก่ามันมาถึงห้องกูไหม” เพราะห้องฉันเหมือนจุดกึ่งกลางที่พวกมันสิง แล้วฉันก็ไม่ชอบแฟนเก่ามัน
