EPISODE 26
วันที่รอคอย
ถ้อยคำปลอบโยนจากหญิงสาวตัวเล็กๆ ตรงหน้าทำให้หัวใจที่เคยด้านชาวูบไหวไปโดยไม่รู้ตัว คำพูด และการกระทำอ่อนโยนของเธอมันทำให้เขานึกถึงสัมผัสจากแม่ที่ไม่เคยได้รับมานานแสนนาน
คำพูดที่บอกว่าเขาเป็นคนช่วยชีวิตเธอกับพ่อทำไมตอนนี้เขากลับรู้สึกเหมือนเธอกำลังทำให้ชีวิตที่ตายด้านของเขาฟื้นคืนชีพอย่างช้าๆ
“เธอไปนอนเถอะพรุ่งนี้ต้องไปทำเอกสารที่โรงพยาบาลเตรียมการผ่าตัดพ่อเธอแต่เช้า”
“คุณหมอเองก็ต้องไปนอนเหมือนกันนะคะ”
“ทำไม กลัวฉันจะผ่าตัดพ่อเธอออกมาไม่ดีเหรอ”
“เปล่าค่ะ พราวแค่อยากให้คุณหมอพักผ่อน” เธอบอกพร้อมกับมองลึกไปในดวงตาคมด้วยสายตาอ่อนโยน
“เธอไปนอนก่อนเลยฉันจะดูรายละเอียดอีกนิดหน่อย” เขาตอบอย่างไม่ใส่ใจนัก เพราะพยายามควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ให้แปรปรวนไปมากกว่านี้
“งั้นพราวจะอยู่เป็นเพื่อนคุณหมอเองค่ะ ถึงจะช่วยอะไรไม่ได้แต่อย่างน้อยถ้าคุณหมอหิวน้ำพราวก็ยังวิ่งไปหยิบมาให้
