EPISODE 27 สิ้นสุดการรอคอย หลังจากใช้เวลาในการผ่าตัดนานติดต่อกันหลายชั่วโมง การผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจของพ่อพริบพราวก็ประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก ตอนนี้เพียงแค่เฝ้าติดตามอาการอย่างต่อเนื่องเท่านั้น “ขอบคุณมากนะคะคุณหมอ” เธอกล่าวขอบคุณวาเลนด้วยน้ำตา ทว่ากลับเป็นเพียงการแสดงออกที่ญาติคนไข้รู้สึกตื้นตันใจเท่านั้น แต่กับรามดันเป็นท่าทีสนิทสนมกันราวกับเป็นคนรักกันคอยโอบไหล่ปลอบโยนเธอเอาไว้ตลอด และที่น่าหงุดหงิดคือเขาไม่สามารถแสดงออกอะไรได้ไปมากกว่าเดินจากไปในฐานะแพทย์ “ขอบคุณพี่รามมากนะคะ วันนี้อยู่เป็นเพื่อนพราวมาทั้งวันเลย ยังไงตอนนี้พ่อก็ต้องย้ายไปห้องไอซียูเข้าเยี่ยมไม่ได้พี่รามกลับไปพักก่อนดีกว่าค่ะ” เธอหันกลับมาบอกรามที่ยืนอยู่ข้างกาย “แล้วเราล่ะกลับไปพักผ่อนที่บ้านไหมพี่ไปส่ง” “ไม่เป็นไรค่ะ พราวยังอยากอยู่ดูอาการพ่อให้แน่ใจอีกสักพัก” “งั้นพี่…” “พี่รามกลับไปพักเถอะค่ะ แค่นี้พราวก็เก