ไค จำเป็นต้องทำตามคำขอ เนื่องจากน้องชายตัวเองเคารพเตโชมาก เรียกว่าเป็นแบบอย่างเพราะทั้งลักษณะภายนอกที่ bad boy และความสามารถเจ้าเล่ห์ การสมานรอยแผลระหว่างครอบครัวก็คงต้องพึ่งพา
ครึ่งชั่วโมงต่อมา
หลังจากบอลสลบเหมือด ไค แบกร่างเพื่อนมานอนบนโซฟาห่มผ้าให้อย่างดี แล้วคว้ากุญแจรถออกไปจากห้องตามคำสั่ง ส่วนขนมนอนหลับไม่รู้เรื่องรู้ราวเนื่องจากเหล้ากำลังออกฤทธิ์กดทับประสาท ไม่นานก็เริ่มขยับเขยื้อน
"อืออออ~" ร่างกายเย็นเฉียบเหมือนเนื้อหนังสัมผัสอากาศโดยตรง แถมยังรู้สึกมีบางอย่างคลิปคลานอยู่บนตัว "อ๊ะ~"
"ขอโทษที หมันเขี้ยวเลยเผลอกัด" เตโชกระซิบ
"พี่เตโช ท..ทำอะไรคะ"
"คิดเหรอว่าฉันจะปล่อยให้เธอไปกับไอ้บอลในสภาพที่เมาแอ๋ขนาดนี้ มันคงไม่กลับไปส่งเธอที่ห้องหรอก เหอะ คงส่งถึงเตียงมากกว่า"
"แล้วแก้ผ้าหนูทำไมคะ!"
"รู้อยู่แล้วไม่เห็นต้องถามเลย"
ปรากฏว่าร่างกายที่เย็นยะเยือกไร้การสวมใส่เสื้อผ้าไม่รู้
