ด้วยความเหนื่อยล้า ทำให้ทั้งสองคนเผลอหลับไป ก่อนที่จะตื่นขึ้นมาช่วงค่ำ เนื่องจากผู้ใหญ่ไซโกมาปลุกให้ไปร่วมงานเลี้ยงที่พวกเขาเตรียมไว้ให้อีธาน ส่วนอัญญาก็ได้รับคำเชิญให้ตามไปร่วมงานเลี้ยงด้วย หญิงสาวไม่เคยเห็นอะไรที่บ้านๆ และจริงใจแบบนี้มานานมากแล้ว
ที่กลางหมู่บ้านมีการจัดกองไฟ และมีการล้มหมูเพื่อทำอาหารเลี้ยงต้อนรับอีกธาน ส่วนบรรดาผู้ชายทั้งหลายก็เล่นดนตรีพื้นบ้าน ซึ่งเครื่องดนตรีส่วนใหญ่ผลิตจากไม้ไผ่หรือวัสดุธรรมชาติ แต่เสียงที่ดังออกมากลับไพเราะและน่าประทับใจเป็นอย่างมาก
งานเลี้ยงเล็กๆ ที่มีบรรดาเด็กๆ ร่วมสิบคนมาวิ่งเล่นในงาน พร้อมกับบรรดาหญิงชาวบ้านที่เต้นรำกับเสียงเพลง มันดูไม่เบื่อจริงๆ นี่สินะที่เรียกว่าความสุขจริงๆ ความสุขแบบที่ไม่ต้องปั้นแต่งใดๆ อัญญากำลังดื่มด่ำกับมันอยู่ เธอไม่ได้รู้เลยว่าคนข้างๆ ก็กำลังนั่งมองเสี้ยวหน้างามอย่างมีความสุขเหมือนกัน ระยะเวลาเพียงไม่นานที่เขาอยู่กั
