ชาวบ้านที่นี่ดูแลบ้านของอีธานเป็นอย่างดี พวกเขาผลัดเปลี่ยนกันเข้าไปทำความสะอาด เพื่อไม่ให้บ้านของเขาเก่าและโทรมเหมือนบ้านที่ไม่มีคนอยู่ทั่วไป อัญญาเดินตามเขาไปด้วยความรู้สึกหลากหลาย คงจะดีไม่ใช่น้อย ถ้าเธอได้มาที่นี่กับเขาในฐานะคนรัก ไม่ใช่คนที่ติดตามที่ไม่มีสถานะอะไร “บ้านสวยมากเลย” อัญญาเอ่ยออกมา หลังจากที่เขาพามาหยุดอยู่ที่บ้านหลังหนึ่ง ซึ่งแบบบ้านและสไตล์ที่แตกต่างไปจากบ้านของคนบนดอยทั่วไป แต่ยังคงทำด้วยไม้ไผ่ มันดูน่ารักและอบอุ่นมากๆ อัญญาชอบบ้านหลังนี้ตั้งแต่แรกเห็นเลยก็ว่าได้ “ถ้าให้มาอยู่ที่นี่ตลอดไปอยู่ได้มั้ยล่ะ” อีธานแสร้งถามออกไป เพื่อจะดูว่าเธอจะตอบแบบไหน “ที่ไหนก็ได้เถอะ ถ้าได้อยู่กับคุณ” อัญญาตอบออกไปแบบเล่นๆ แต่ในใจเธอคิดเรื่องนี้จริงๆ คำว่าตลอดชีวิตเริ่มเข้ามาในหัวของเธอ จะเป็นยังไงนะ ถ้าได้อยู่กับเขาตลอดชีวิต ชีวิตเธอคงมีความสุขมากเลยแหล่ะ แต่เธอก็ต้องดึงตัวเองกลับมา เ