เสียงนาฬิกาปลุกทำให้อัญญาลืมตาขึ้นมาอย่างยากลำบาก ส่วนคนที่ยังหลับสนิทอยู่อย่างอีธานนั้น เธอไม่รู้ว่าเขาหลับหรือเขาซ้อมตายกันแน่ แต่เธอก็เลือกที่จะไม่ปลุกเขา การเผชิญหน้ากับเขา มันราวกับว่าเธอต้องคำสาปก็ไม่ปาน เธอไม่สามารถปฏิเสธเขาได้ แล้วตอนนี้ถ้าเขาตื่นมาสติสัมปัชชัญญะคงชัดเจน เธอไม่อยากจะคุยอะไรทั้งสิ้น ให้มันจบที่ตรงนี้แหล่ะ เธอไม่อยากเกลียดเขา เธออยากจำเขาในภาพซุปตาร์ที่เธอเทิดทูนสุดหัวใจ
อัญญารีบลุกขึ้น แต่เพื่อจะไปอาบน้ำ แล้วเตรียมไปทำงาน แต่ทว่าเพียงแค่ก้าวขาเพื่อจะเดินหน้าต่อเท่านั้นแหล่ะ เธอก็เจ็บปวดไปทั่วส่วนล่างเลยก็ว่าได้ ก็แหงล่ะสิ ใช้งานมันหนักขนาดนั้น ใช้งานอยู่ค่อนคืน น้องสาวเธอก็เพิ่งได้พัก พอจะก้าวขาเท่านั้นแหล่ะ น้องสาวของเธอก็ระบมขึ้นมาทันที จะบอกว่าเดินขาถ่างก็คงจะไม่เกินจริงเลยสักนิด
อัญญาพยุงร่างกายที่บอบช้ำอย่างหนักของเธอ เดินไปที่ห้องน้ำ กว่าที่จะถึง ทรมานเหลือเ
