ปะป๊าที่แปลว่าผัวไม่ใช่พ่อ

“หน้าตาก็ดีแต่ไม่มีสมอง!” “นี่คุณ! มันจะมากเกินไปแล้วนะ!” หญิงสาวกำหมัดแน่น พยายามข่มกลั้นอารมณ์สุดชีวิต แต่ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่สนเลยสักนิด ยังคงพูดต่อไม่ยอมหยุด “มันไม่มากเกินไปสำหรับยัยเด็กใจแตกชอบแย่งผัวชาวบ้านแบบเธอหรอกนะ” เธอคนนั้นยังคงยืนด่าเธอฉอด ๆ ต่อหน้าผู้คนมากมายที่มาเดินตลาด คะนิ้งถึงกับยืนนิ่งหน้าชา เมื่อจู่ ๆ ก็โดนตราหน้าว่าไปแย่งผัวชาวบ้าน ทั้ง ๆ ที่เธอมีแฟนแล้ว เขาเป็นผู้ชายที่ดูแลเธออยู่เพียงคนเดียวเท่านั้น เขาไม่เคยบอกเธอเลยว่ามีภรรยาอยู่แล้ว เธอเองก็ไม่เคยสงสัยมาก่อน จนกระทั่งวันนี้ “นะ หนูเปล่านะ หนูไม่เคยแย่งผัวใคร” หญิงสาวที่ใจเต้นแรงจนแทบหลุดออกมา เธอยืนกำหมัดไม่คลาย สายตาก็มองรอบตัว ที่เวลานี้มีคนมามุงดูอย่างคนอยากรู้อยากเห็นเรื่องชาวบ้าน ตอนนี้เธอทั้งอายทั้งเสียใจ เธอก็อยู่ของเธอดี ๆ แต่กลับต้องมาโดนด่าเช่นนี้ “เหอะ ตอแหล ถ้าแกไม่แย่งมาพี่ภูผาเขาไม่มีทางเลิกกับฉันมาเอาแกหรอก!” “……” ประโยคนั้นของอีกฝ่ายราวกับเอาน้ำเย็นมาสาดหน้าเธอจัง ๆ มันรู้สึกราวกับว่าหน้าชาวาบ สมองไม่สามารถประมวลผลสิ่งต่าง ๆ ได้เลยในตอนนั้น เมื่อหญิงสาวดูผู้ดีแสนจะดุดันตรงหน้าบอกว่าเธอแย่งเขาคนนั้นมา! ผู้ชายที่นอนเตียงเดียวกับเธอแทบทุกคืน ดูแลเธอดุจเจ้าหญิงตัวน้อยของเขา แต่แท้จริงแล้วเขามีภรรยามีครอบครัวอยู่แล้วงั้นหรือ? เขาหลอกเธอ? เขาหลอกให้เธอรักและกลายเป็นเมียน้อยเนี่ยนะ! “สภาพยัยเด็กเมื่อวานซืนแบบแกเขาไม่มีวันรักเธอจริงหรอก เขาแค่เอาแกเล่นแก้เบื่อเท่านั้นแหละ ยัยโง่เอ้ย!” อีกฝ่ายก็ด่าเธอไม่หยุด แถมยังทำท่าจะเข้ามาทำร้ายคะนิ้งอีกด้วย แต่โชคดีที่ฝ่ายนั้นเพียงแค่ทำท่าข่มขู่ คะนิ้งได้แต่ถอยหนึ่งก้าวไม่โต้ตอบสิ่งใด เพราะเธอในตอนนี้ราวกับคนไร้สติไปแล้ว เธออยากสู้ อยากเถียงเพื่อปกป้องตัวเอง แต่จะปกป้องอย่างไรเล่า…หากเธอเป็นเมียน้อยผัวชาวบ้านเขาจริง ๆ “นะ หนูไม่รู้ว่าเขามีภรรยาแล้ว ถ้าหนูรู้หนูคงไม่_” คะนิ้งเอ่ยเสียงเบาทั้งน้ำตาคลอ ตอนนี้เธอทั้งผิดหวังและเสียใจจนอยากร้องไห้ออกมาให้มันรู้แล้วรู้รอด แต่แค่นี้เธอก็อายมากพอแล้ว เธอไม่อยากอับอายไปมากกว่านี้แล้วจริง ๆ “ไม่ยุ่ง? งั้นเธอก็ไปเลิกยุ่งกับเขาซะ เขาเป็นผัวฉัน” “ได้ค่ะ นิ้งจะไปเลิกกับเขา พี่ไม่ต้องกลัวว่านิ้งจะไปวุ่นวายกับครอบครัวพี่ นิ้งจะไปให้ไกลที่สุด”