“ยินดีด้วยเพื่อนถอดเขี้ยวแล้วดิ ไหนคุยนักคุยหนา ว่าไม่มีทาง ฮ่าๆๆๆ/ฮ่าๆๆๆ”
นอกจากแฟนพวกมันจะหัวเราะผมแล้ว เพื่อนเวรก็ยังมาซ้ำผมอีก
“แล้วไงทีนี้เดินตามตูดเมียต้อยๆ กูจะรั่วฮ่าๆๆๆ/ฮ่าๆๆๆ”
ที่พวกมันพูดก็ถูก จะให้ผมทำไงละครับ นอกจากก้มหน้ารับความจริง รักเขาไปแล้วหนิ แถมพ่วงมาด้วยโซ่ทองคล้องใจตัวน้อยๆของผมกับแพรอีก
“ว่าแต่กูพวกมึงก็พอกันสัส ”
ผมด่าพวกมันอย่างไม่จริงจังนัก มองดูเมียๆที่หัวเราะคิกคักเข้ากันได้เป็นอย่างดี อย่างมีความสุข
“ยินดีด้วยครับพี่”
นั่นหนะเสียงไอ้ลีโอ รุ่นน้องที่พูดน้อยต่อยหนัก
ของแก๊งค์พวกผม หล่อรวยเป็นถึงเจ้าของเหมืองแร่ทองคำ แต่เสียดายมันปากหมาไปหน่อย เลยยังไม่มีแฟนกับเขาซักที
“ขอบใจ อย่าดื่มเมานักละ เดี๋ยวพาน้องรหัสกลับไม่ได้”
ผมพูดเล่นกับลีโอเบาๆ เพราะคงเป็นภาพที่ทุกคนในกลุ่มชินแล้ว ที่ลีโอต้องพาน้องรหัสกลับด้วยเป็นประจำ น้องรหัสมันก็เมาแล้วรั่วชิบหาย
เค
