“อยากดูใช่ไหม” ปกป้องถามย้ำพร้อมยืนเอามือท้าวสะเอว “ครับอยากดู” คิมตอบอย่างซื่อๆ “งั้นถ้าดูแล้วพรุ่งนี้ก็ไม่ต้องมาทำงาน” ปกป้องบอกคนขับรถ พร้อมจ้องหน้าอย่างหงุดหงิด “แฮร่!!ไม่อยากดูแล้วค้าบ!!!งั้นผมกลับก่อนครับเจ้านาย” คิมบอกเจ้านายเสร็จแต่ก็ยังชะเง้อเหมือนอยากเห็น แต่ก็ยอมออกจากห้องไปแต่โดยดี “เฮ้อ!!!” เขาดูเหนื่อยหน่ายกับลูกน้องของพ่อจริงๆ แต่ก็เดินไปดูของที่สั่งให้คิมซื้อมาให้ แอ้ด!! ประตูห้องนอนถูกเปิดออก ผ้าแพรมีเพียงผ้าเช็ดตัวพันรอบอกเพียงผืนเดียว “ฉันไม่มีเสื้อผ้าใส่” เธอบอกเขาอย่างเก้อเขิน “ฉันให้คนไปซื้อมาให้แล้ว” เขายื่นถุงเสื้อผ้าให้เธอ ผ้าแพรรีบรับไปแล้วเอากลับไปเปลี่ยนในห้องนอน “ปกป้องไอ้คนลามก ” ผ้าแพรจับชุดนอนสายเดี่ยวสีชมพูตัวบาง ที่สั้นเพียงเรียวขาอ่อน พร้อมจีสตริงสีเดียวกันที่ถ้าใส่เข้าไปคงปิดตรงนั้นแทบไม่มิด ใส่กับไม่ใส่มันมีค่าไม่ต่างกัน แล้วใครมันจ