“พาไปก็ได้ แต่เที่ยงนี้ต้องเลี้ยงข้าวฉัน แล้วก็เลิกทำหน้าแบบนี้ซักที ”
หลังได้ฟังคำตอบพริ้มก็พยักหน้ารับ แต่ก็ยังทำหน้าแบบเดิมนั่นแหละ เขาได้แต่ถอนหายใจเบาๆ จะด่าก็ด่าไม่ลง เธอนี่เอาแต่ใจสุดๆไปเลย
“ไปดิ!!จะให้เลี้ยงป่ะ”
พูดจบพริ้มก็เดินไปก่อน เขาได้แต่ยิ้ม แบบนี้สิค่อยเหมือนเธอหน่อย
“เอากระเพรารวม พิเศษข้าว ไข่ดาว2 ครับ”
พอมาถึงโรงอาหาร เขาก็รีบสั่งแบบพิเศษเลย เพราะเธอเลี้ยงนานๆจะได้กินที
“สั่งประชดป่ะ นายกินหมดรึไง”
พูดให้เขาแต่ก็ควักตังรอจ่าย
“หมดอยู่แล้วถ้าเธอจ่าย ”
เขาพูดพร้อมระบายยิ้มกว้าง เธอเผลอมองรอยยิ้มอยู่พักนึง ไม่นานก็กระพริบตาถี่แล้วมองไปทางอื่น
“เท่าไหร่คะป้า ”
“80บาทจ้าหนูคนสวย ”
หลังจ่ายเงินเสร็จ พริ้มก็เดินไปซื้อแค่สลัดมานั่งกิน
“กินแค่นั้นแล้วจะเอาแรงมาจากไหน”
ถามเธอไปด้วยเคี้ยวข้าวคำโตไปด้วย
“ไม่ยุ่งซักเรื่องจะได้ไหม ห๊ะ”
นนท์กับเฟย์ได้แต่ส่ายหัว
“ฉัน
