“คุณแพรคะ พี่วางกับข้าวไว้ตรงนี้นะคะ”
ตอนเช้าเวลากุ้งมาทำงาน ก็จะแวะซื้อกับข้าวร้านประจำมาให้ผ้าแพรตลอด
“ขอบคุณนะคะพี่กุ้ง เดี๋ยวแพรขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะคะ”
ทุกวันผ้าแพรจะตื่นมาทำความสะอาดและจัดของในร้านแต่เช้า เสร็จพอกุ้งมาก็จะเปลี่ยนขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว
“ไปเถอะค่ะเดี๋ยวพี่ทำต่อเอง”
ตอนนี้ชีวิตเธอดีขึ้นมากแล้ว มีรายได้ที่ค่อนข้างมั่นคง เธอคุยกับแม่ตลอดหลังจากทุกอย่างลงตัว และขอร้องไม่ให้แม่บอกปกป้อง เพราะไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเขาอีก เธอตั้งใจจะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวอยู่แล้ว
“แพร ฉันซื้อข้าวหน้าเป็ดมาให้ มากินก่อนสิ
มีเป็ดน้ำแดงด้วยนะ ”
ในช่วงเช้าของวัน ปกป้องหิ้วของกินพะรุงพะรังเข้ามาในร้านเธอ มันเยอะแยะเต็มไม้เต็มมือเขาไปหมด
“นี่นายไม่มีงานมีการทำรึไง มาวุ่นวายกับชีวิตคนอื่นอยู่ได้”
ตอนนี้ยังเช้าอยู่ จึงยังไม่มีลูกค้า เธอจึวถามเขาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
“วุ่นวายอะไรกันแบบนี้เรียกดูแลนะ จ
