“องค์รัชทายาทล่ะ อยู่ไหน”
องค์สุลต่านเอ่ยถามทหารวังที่ได้รับคำสั่งให้ไปตามจามีลที่ตำหนัก
“เอ่อ... องค์รัชทายาททรงบรรทมอยู่พ่ะย่ะค่ะ”
“นี่มันกี่โมงกี่ยามกันแล้ว”
องค์สุลต่านพูดขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์ และก็แปลกใจกับพฤติกรรมของลูกชายคนโตนัก
“อีกสิบนาทีจะแปดโมงแล้วเพคะ เสด็จพี่”
ฮานย่าแจงเรื่องเวลากับสามีตนเอง และนั่นก็ยิ่งทำให้องค์สุลต่านกริ้วนักยิ่งขึ้น
“เจ้าไปตามองค์รัชทายาทมาเดี๋ยวนี้ บอกว่าเราต้องการพบด่วน”
“พ่ะย่ะค่ะ”
ทหารผู้ที่ได้รับคำสั่งรีบลนลานออกไปจากท้องพระโรง ทุกคนในที่นี่เต็มไปด้วยความเคร่งเครียด มีแต่เพียงองค์หญิงคาฟิลาคนเดียวเท่านั้นที่กำลังลอบยิ้มกริ่ม
เวลาผ่านไปเกือบยี่สิบนาที องค์รัชทายาทจามีลก็ปรากฏตัวขึ้นภายในท้องพระโรง เจ้าชายหนุ่มรู้สึกแปลกใจไม่น้อยที่ทุกคนมาร่วมตัวกันอยู่ที่นี่ แม้แต่พระมารดาของตนเอง
“เสด็จพ่อเรียกลูกมาที่ท้องพระโรงด้วยเรื่องอันใดพ่ะย่ะค่ะ”
ส
